Ik ben een beetje ziekjes maar ik ben het liever nu dan juist voor de verkiezingen. Ik ben dus vandaag niet naar buiten gegaan maar dat moet niet altijd. Soms komt de informatie gewoon zelf naar je toe. De kranten zijn bijvoorbeeld een goede manier om mensen te bereiken die niet vaak een stapje in de wereld zetten. Natuurlijk is het wel belangrijk dat de berichtgeving op de juiste manier wordt overgebracht. Een van de goede manieren is bijvoorbeeld lezersbrieven te schrijven die onrechtstreeks refereren naar Pro Bruxsel.
Het voordeel van de 
lezersbrieven is dat we hulp krijgen uit onverwachte hoek. Er zijn ook gewone ontstemde mensen die lezersbrieven schrijven. Dat is ook het bewijs dat onze standpunten weldegelijk een oplossing bieden voor de noden van de Brusselaars. “Brussel Deze Week” heeft al heel veel over ons gesproken wat je niet echt zou verwachten van een goed gesponsorde krant. Waarschijnlijk voelen ook zij de nood van verandering in de huidige politiek. De andere nationale kranten zijn echter moeilijker te bereiken. Voor hen is het natuurlijk minder interessant te spreken over een regionale partij. Om toch nog in een grote krant te kunnen verschijnen, moeten we de trukendoos bovenhalen. Zo verscheen er een lezerbrief met de officiële naam van Dani Klein. Op die manier is de problematiek van de tweetalige lijsten nog eens in de kranten verschenen wat de herkenbaarheidfactor van ons standpunt betreffende het laatste een beetje stimuleert.
lezersbrieven is dat we hulp krijgen uit onverwachte hoek. Er zijn ook gewone ontstemde mensen die lezersbrieven schrijven. Dat is ook het bewijs dat onze standpunten weldegelijk een oplossing bieden voor de noden van de Brusselaars. “Brussel Deze Week” heeft al heel veel over ons gesproken wat je niet echt zou verwachten van een goed gesponsorde krant. Waarschijnlijk voelen ook zij de nood van verandering in de huidige politiek. De andere nationale kranten zijn echter moeilijker te bereiken. Voor hen is het natuurlijk minder interessant te spreken over een regionale partij. Om toch nog in een grote krant te kunnen verschijnen, moeten we de trukendoos bovenhalen. Zo verscheen er een lezerbrief met de officiële naam van Dani Klein. Op die manier is de problematiek van de tweetalige lijsten nog eens in de kranten verschenen wat de herkenbaarheidfactor van ons standpunt betreffende het laatste een beetje stimuleert.
Vandaag ben ik dan ook nog op een heel klein artikeltje gevallen dat in de Brussel Deze week stond. Het stond tussen vanalles en nog wat en leek eigenlijk meer op bladvulling. Toch staat de inhoud van dit kleine artikeltje vol met waarheden! We moeten , zoals er in het artikeltje staat, inderdaad twee maal zoveel handtekeningen ophalen als andere partijen omdat we verkiezen om met twee lijsten naar de kiezer te trekken.
En het is inderdaad niet makkelijk want er wonen echt heel weinig officiële Nederlandstalige mensen in Brussel. Maar wat heel belangrijk is: We blijven heel erg geloven in ons project en de reacties van de mensen is heel positief! De Brusslaars herkennen zich in onze doelstellingen en dat is ons groot voordeel.
De verstandhouding onderling binnen Pro Bruxsel, tussen Franstalige en Nederlandstalige, is ook een heel sterk beeld waar mensen zich heel goed in kunnen vinden. Want Franstalige en Nederlandstalige Brusselaars haten elkaar NIET! Ze leven onder een gemeenschappelijk Brussels dak en dat is wat ze graag doen. En de problemen die daar bij horen nemen we er met plezier bij! Solidariteit, samenhorigheid en een goede verstandhouding, Wie kan daar nu tegen zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten