30/04/2009

Nog 38 dagen te gaan

.

Juist als je denkt dat je alle kranten hebt uitgepluist op berichtgevingen omtrent ProBruxsel, val toch nog op krantenartikels. Ik vond deze nog terwijl ik er "patatten op aan het schillen was" om het zo cru te zeggen.

29/04/2009

Nog 39 dagen te gaan

.
Ik ben vandaag naar een debat geweest over het onderwijs . De verkiesingsmeeting was georganiseerd door het Minderheden Forum. Natuurlijk voel ik me als jongere in de politiek aangesproken want ik kan het verzekeren dat het niet makkelijk is. Ze staan allemaal te schreeuwen dat ze de jongeren naar voren brengen maar als het puntje bij paaltje komt…. Ik ben aan het uitwijken. Ik ben ook leraar geweest in een internationale school waar we een meertalig onderwijsprogramma volgden. Daardoor ben ik ook gevoelig als het op het categoriseren van scholen en studenten aankomt terwijl de opdracht van alle soorten scholen eigenlijk identiek is en ook omdat er al een oplossing bestaat: een tweetalig onderwijs naar het voorbeeld van de Europese school.
We weten allemaal dat er veel problemen zijn met het onderwijs in Brussel en dan spreek ik niet alleen over het feit dat er te weinig zogezegde Nederlandse scholen zijn in Brussel. Ook spreek ik (nog) niet over het feit dat er zogezegd te veel Franstalige leerlingen de plaatsen van de zogezegde Nederlandstalige scholen inpalmen.
In mijn ogen mag men een persoon, laat staan een leerling, niet categoriseren op basis van zijn taal. Dat is ook de reden dat ik NIET vind dat er teveel Franstalige leerlingen de plaatsen van de Nederlandstalige scholen bevolken. Het zijn gewoon allemaal Brusselaars en daarom moeten ze als een totaliteit worden aanzien. Daarbovenop zijn het goede Brusselaars die hun kinderen als tweetalige studenten willen laten afstuderen. Communautaire politiek heeft geen plaats in het debat over beter onderwijs want daardoor is iedereen verliezende partij. Hoe kan men tegen tweetalig onderwijs zijn in een stad die zowel hoofdstad is van Vlaanderen, België en Europa?
Door op het vorige standpunt in te pikken kan ik ook duidelijk maken dat onderwijs een gewestelijk bevoegdheid zou moeten worden. Aangezien dan het geld dan uit 1 pot zou komen waardoor automatisch geen verschil meer zou worden gemaakt tussen de Nederlandstalige en de Franstalige leerlingen of scholen. Om die Brusselse leerlingen meer kansen te geven volgen ze immers best tweetalig onderwijs. Aangezien er toch scholen moeten bijkomen, dat was dan toch een standpunt waar iedereen mee akkoord ging in het debat, kunnen we ze meteen als een tweetalige school ingericht worden en onder de bevoegdheid van het gewest Brussel worden geplaatst. Daar is pas echt 5 minuten politieke moed voor nodig!
Op het debat kwamen in totaal 8 stellingen aan bod.

De eerste stelling: De Vlaamse Gemeenschap moet net zoals de Franse Gemeenschap zorgen dat er meer Nederlandstalige scholen komen. De sprekers waren Brigitte Grouwels en Jan Verbeke.
Ons antwoord is simpel : Dat Pro Bruxsel ijvert voor meer scholen mag duidelijk wezen. Zolang ze maar meertalig zijn en onder de bevoegdheid vallen van het Brusselse gewest.

De tweede stelling: Het Nederlandse onderwijs is er niet enkel voor de Nederlandstalige kinderen De sprekers waren Marie-Paule Quix + Lieven de Rouck
Mevr Quix had heel goede argumenten om aan te nemen dat het Nederlandstalige onderwijs in Brussel bewust Nederlandstalig wordt behouden. Amper 10 % van de leerlingen in scholen zouden nog perfecte tweetalige ouders hebben, 20 % heeft maar 1 ouder die Nederlandstalig is enzovoort. Weeral zie ik dat er enorm werd gecategoriseerd op basis van taal terwijl het een recht is in België van de taal te spreken die men wil spreken. Pro Bruxsel vind dat als we tweetalige scholen aanbieden zijn de afstuderende studenten binnen 18 jaar perfect tweetalig waardoor er een begin ontstaat van een maatschappij die niet meer kan worden gecategoriseerd op basis van hun taal.

De derde stelling: De Nederlandse kinderopvang neemt te weinig initiatieven om kansarme gezinnen te bereiken. De sprekers waren Brigite Grouwels + Jean luc van Raes.
Een eerder provocatieve manier om te zeggen dat er nooit genoeg initiatieven zullen worden genomen.

De vierde stelling: De talen van Etnisch-culturele minderheden verdienen een plaats op school. De sprekers waren Bruno de Lille + Jean-Luc Vanraes
Bruno de Lille ijverde voor een geleidelijke overgang van de oorspronkelijke taal naar het Nederlands. Ik heb uit persoonlijke ondervindingen mogen besluiten dat het niet stimulerend werkt voor de leerling omdat een kind niet begrijpt waarom het plots meer en meer een vreemde taal moet gaan spreken terwijl het weet dat in de andere taal ook les kan worden gegeven. Onderdompeling is en blijft nog altijd de meest efficiënte manier om een taal te leren.

De vijfde stelling: De VGC moet scholen aanzetten om goed te communiceren met anderstalige ouders. De sprekers waren Jef Van Damme + Mohamed Kouaki
Ik stel me daar allen maar de vraag bij hoe het komt dat er in de Internationale school nooit een probleem is geweest desondanks de leerlingen met 28 verschillende nationaliteiten aanwezig waren. Natuurlijk hadden die mensen meestal een job in de internationale gemeenschap en dat helpt. Is het probleem dat de ouders van sommige anderstalige leerlingen niet genoeg uit hun gemeenschap geraken? Ik ben zeker niet tegen initiatieven naar de ouders toe om de taal beter te verstaan maar ik zou die liever binnen de school zien ontspringen door ze te betrekken in activiteiten met de leerlingen. De kindertaal verstaat iedereen en het enthousiasme van de leerlingen werkt heel stimulerend, ook naar de ouders toe, om een taal te leren.

De zesde Stelling: Het secundair onderwijs moet meer afgestemd worden op de arbeidsmarkt in Brussel. Sprekers waren Paul Delva + Marie Paul Quix.
Paul Delva vond dat er niet alleen op de Brusselse arbeidsmarkt moest worden gefocused terwijl Quix zei dat de studies meer op de vraag van de arbeidsmarkt moest gericht worden. Pro Bruxsel vind ook dat de studies meer gericht moeten worden op de arbeidsmarkt om werkloosheid in Brussel tegen te gaan.

De zevende stelling: De VGC moet meer studiebegeleiding in de eerste graad van het ASO voorzien zodat anderstalige leerlingen meer kansen krijgen .De sprekers waren Jef Van Damme + Jean-Luc Vanraes.
Voor ProBruxsel is het simpel. Er moeten zeker initiatieven komen voor anderstalige maar het moet een bevoegdheid worden van het Brusselse gewest. Mits een herfinanciering van het gewest is dat perfect mogelijk.

De achtste stelling: Nederlandstalige scholen stellen zich niet open voor leraren van andere afkomst. De sprekers waren Paul Delva + Carla De Jonghe.
De twee sprekers zegden dat er meer campagne moet gevoerd worden naar de toekomstige afstuderende jeugd om voor een leraaropleiding te kiezen. Ik weet niet of dat echt zal werken maar we zullen er binnen vier jaar nog eens op terugblikken om de resultaten te bekijken!

Een interessant debat dus maar nog heel veel werk aan de winkel, Dat is zeker!
Na het debat mochten we op het hoogste verdiep iets gaan drinken. Als ik over de omheining van het dakterras keek kon ik mijn ogen niet geloven. Ik had Marcelleke, de fiets die ik gisteren had afgewerkt meegenomen en aan een paal gebonden met een hangslot. U raad het misschien al, Hij was gestolen!! Na amper drie uren. Dit was voor mij een enorme teleurstelling. Als we de beslissing namen om door te gaan ging ik toch maar eens op de plaats van het misdrijf kijken en ja, hij was weg… en plots zei Lieve tegen mij. Kijk daar rijd je fiets! En inderdaad op het einde van de straat reed een jongetje van 11 of 12 jaar met Marcelleke. Ik ben ernaartoe gelopen en heb heel hard geroepen tegen de jongen. Hij stond verstijfd van schrik en vertelde mij dat hij ze gevonden had. Ik heb de fiets teruggenomen en ben weggegaan. Alle stickers waren al verwijderd en de plaat was eruit gestampt. De moeder van de jongen stond in haar deurgat het gehele gebeuren te aanschouwen en reageerde niet. Wie is hier nu eigenlijk de schuldige: de zoon van amper 12 jaar die steelt, de moeder die het ziet en niets zegt of ik die een klein fietsje aan een paal hang met een hangslot dat klaarblijkelijk moeiteloos kan worden doorgeknipt.
Ik weet 1 ding zeker: Klacht indienen haalt niets uit want de fietsdiefstallen die in Brussel als kleine criminaliteit worden aanzien zijn absoluut geen prioriteit. Toch liegen de cijfers er niet om: er moet dringend iets aan gedaan worden want het wordt een echte pest!!! De fietsers zijn het beu met wrakken rond te moeten rijden om zeker te zijn dat men ze niet pikt! Als men Brussel fietsvriendelijk wil maken mag men ook de fietsdiefstallen beginnen te bestrijden.


en zoals gisteren beloofd: een istoure met Dani Klein

28/04/2009

Nog 40 dagen te gaan

.
Ik heb vandaag mogen opmerken dat lijst SLP heel jonge personen heeft naar voren gebracht. Ik vind dat persoonlijk fantastisch! Van een progressief gedachtegoed gesproken! Zeker na de conclusies van de Staten Generaal. Ik wou dat het in onze partij ook zo zou kunnen verlopen maar onvoorziene omstandigheden hebben er anders over beslist. We zijn dan ook een beginnende partij die moet beslissingen nemen naar gelang bepaalde prioriteiten.
Vandaag ook nog langs de Beursschouwburg geweest maar dat was een flop. Bijna geen volk is daar opgedaagd om naar Johan Verminnen te komen luisteren maar het was wel de occasie om eens goed bij te praten.
Ik heb gisteren het plezier gehad twee kleine fietsjes te mogen ontvangen om om te vormen in ProBruxelse fietsjes. Elke keer ik de kleine fietsjes zie verschijnt er spontaan een glimlach op mijn gezicht, het werkt aanstekelijk! De kleinste fiets ga ik aan Marcelleke opdragen. Het is een beetje een ode aan Chez Marcel van het café op het vosseplein.
De tweede fiets zal Jules noemen, ode aan de eigenaar van de fietsen die recentelijk is overleden.
Dani Klein was vandaag op TV Brussel. Ik zal hier morgen de reportage plaatsen.

26/04/2009

Nog 41 dagen te gaan

.
Een artikel dat deze week is gepubliceerd in de Knack.

Nog 42 dagen te gaan

.
Een heel drukke dag want er stonden verschillende evenementen op de kalender. Eerst en vooral was er een markt in Woluwe Saint Lambert, de gemeente van FDF burgemeester Maingain. En inderdaad, er moest een beetje meer overtuigingskracht ter hand worden genomen. Een persoon reageerde nogal raar nadat we zegde dat we een nieuwe tweetalige Brusselse partij waren. Hij zei dat we iets te veel hadden gezegd. Ik kan me alleen maar voorstellen dat het de tweetaligheid is dat hij storend vond. We zijn ook de zoveelste extreem rechtse persoon tegengekomen die eerst niets wou weten maar na twee minuten terug kwam om zich heel denigrerend en agressief op te stellen tegenover ons. Dit is één van de redenen dat het soms beter is van met meerdere personen op een markt te staan. En vandaag stonden we er met 3.
Nog vlug naar een mogelijke vrouwelijke kandidate geweest en dan direct naar de conclusies gaan zien van de Staten-generaal. De Staten-Generaal is een plaats waar de burgers gedurende 16 weken aan het woord werden gelaten over allerlei onderwerpen betreffende de problemen van Brussel. Nu was het de slotdag waar eerst een presentatie werd voorgesteld waarin een conclusie werd gemaakt over elk van de thema’s. Hieruit bleek dat eerst en vooral veel aandacht moest gaan naar de jeugd. Ik ben daar heel blij om want ik vind inderdaad dat we in een alsmaar moeilijkere situatie terecht komen die minder en minder kansen laat voor jongeren. Dan spreek ik nog niet over het feit dat als men de zoon of dochten niet is van iemand, men moet vechten om ergens te geraken. Het risico om ergens aan de bak te komen omdat je meer wordt gewaardeerd voor je voordelige fiscale leeftijd dan voor je echte kunne is ook erg groot. De dure prijzen op de huizenmarkt en het te weinig aan woonsten in Brussel helpen ook niet echt. Dat terwijl er zoveel leegstand is in de stad. En dan is er nog het ondermaatse onderwijs maar daar zal ik later eens uitgebreid over hebben.
Daarna was het aan de verschillende verenigingen, vakbonden en universiteiten om hun zegje te doen. De universiteiten wisten ons te vertellen dat ze een samenwerking in stand hebben gebracht om een betere werking te garanderen tussen elkaar. De verschillende Forums lieten weten dat ze nog altijd wachten op een politiek die de constante dualiteit en apartheid kunnen wegwerken.
Als laatste mochten de politici van de traditionele partijen op drie vragen antwoorden en dat was ook het moment dat de meeste onwaarheden werden verkocht. Vanacker is de persoon met de minste inhoud maar dat hadden we al mogen opmerken op het debat bij Phara met Dani Klein. Rond de pot draaien is echt wel zijn specialiteit. Als er een ding is dat hij echt zou willen veranderen dan is het de zes politie zones want daardoor moet de helikopter van de politie van een frequentie naar een andere overschakelen als ze van politie zone veranderen. Hoe dit de problemen waarmee de burger dagelijks mee geconfronteerd wordt in de straat gaat oplossen blijft me een raadsel.
Bruno de lille is voor nog meer gemeenten in Brussel??? Zodat er meer lokale bevoegdheden zijn. Wat die lokale bevoegdheden mochten zijn bleef ook en raadsel.
Sven Gatz pleit voor één OCMW voor heel Brussel. Ik denk dat zelfs het koninklijke paleis te klein is om het hoofdbureau van het OCMW in te plaatsen. Er moeten dan lokale cellen komen, Is dat niet wat er nu al een beetje het geval is.?
Ecolo wil dat elke Europeaan ten minste een dag in Brussel komt doorbrengen. Tenzij ze allemaal te voet of met de fiets komen, brengt dat dan niet heel veel pollutie met zich mee? Zelfs een Europese bibliotheek moet mogelijk worden in tijden dat zelfs een tweetalige Hoofdstedelijke bibliotheek niet mogelijk is. Wat een grap!
Hoe de jeugd op het voorplan kan gebracht worden werd echter door de politiekers niet besproken. Wat de burger hun proberen te vertellen is dus nog eens in dovemans oren gevallen.
Iedreen is voor tweetaligheid. Maar als het over de tweetalige lijsten gaat dan zijn is er altijd een “maar”. Zij die de kans hebben gehad tijdens deze legislatuur hebben er immers niet voor gezorgd dat we naar de verkiezingen kunnen gaan met tweetalige lijsten. Doordat de meerderheid van hun kiezers, namelijk de Vlamingen in Vlaanderen en de Walen van Wallonië, dit nooit zullen aanvaarden zal dat voor de volgende gewest verkiezingen ook zo niet zijn want het zijn allemaal loze beloftes.
De enige die toegeeft dat het niet verwezenlijkbaar is is Sven Gatz aangezien hij pleit voor twee stemmen te geven aan de bevolking. Dit lost niets op want de apartheid op gebied van de lijsten bestaat daardoor nog altijd.
Vanacker zegt dat hij zijn identiteit als Vlaming niet wil opgeven. Wil dat dan zeggen dat een tweetalige Brusselaar die kiest niet te kiezen geen identiteit heeft?
De socialisten zijn er mee akkoord dat het niet kan dat je voor altijd op dezelfde taalgerichte lijst moet staan die dezelfde is als de eerste die je hebt gekozen. Toch hebben ze die regel niet veranderd.
De CDh vindt dat veranderingen zou betekenen dat we terug in de tijd gaan en zijn dus tegen tweetalige lijsten. Van een toekomstgerichte visie gesproken!
De goed gecoachte groene partijen hebben een mooi theaterstukje opgebracht waarin ze hun samenspel naar voren brachten. Ik hoop voor hun dat daar geen overspel van komt!
Van Parijs heeft zonder meer een mooie conclusie bedacht voor deze Staten-generaal. Hij zei dat we hier geluisterd hadden naar de elite die niet altijd een mooie representatie is van onze Brusselse maatschappij. Of hij daarbij wilde verwijzen naar de partijen die niet waren uitgenodigd, waaronder ProBruxsel, op het “democratisch” debat, laat ik in het midden. Toch weet iedereen dat Pro Bruxsel WEL en representatie is van de gewone burgers aangezien we WEL naar de conclusies hebben geluisterd. De eindpresentatie van deze Staten Generaal leek heel erg op een uiteenzetting van de standpunten van ProBruxsel.



De algemene conclusie van de Staten-Generaal:

OMDAT WE STERK REKENEN OP DE DYNAMIEK VAN DE JONGEREN OM BRUSSEL TE LATEN UITGROEIEN TOT DE STAD WAARVAN WE DROMEN, DRAGEN WE DIT PROJECT EN DE RESULTATEN VAN DE STATEN GENERAAL OP AAN DE BRUSSELSE JEUGD.

In de naam van, en als jonge Brusselaar dank ik de Brussleaars voor hun vertrouwen!



In de Foyer van waren er allerlei videos te bekijken van AL de partijen. Dit was het filmpje van ProBruxsel:


.

24/04/2009

Nog 43 dagen te gaan


Niet echt een speciale dag aangezien ik gewoon aan de 2de fiets heb gewerkt. Ik ga hem aan Flupke geven want wie kent nu niet de twee Brusselse ketje Quick en Flupke. De andere fiets staat nu voor de Markten op de place st-Catherine. Ik blijf zoeken naar alternatieven om publiciteit te maken en om naambekendheid te verkrijgen voor Pro Bruxsel. Ik heb vandaag 20 stickers laten drukken om op de zijkant van de wagens van onze leden te plakken. We gaan zelfs een Limousine decoreren maar moeten nog zien wat we dan met die auto gaan doen.

23/04/2009

Nog 44 dagen te gaan

.
Vandaag ben ik naar Chez Marcel geweest in de Marollen. Daar was vandaag een moustache wedstrijd in het teken van de Weik van t Brussels. Ik heb daar de eerste fiets achtergelaten als promotiemateriaal. Ik vond het leuk te zien dat mensen foto’s namen van de fiets. Hij was niet een storend element. Had ik daar folders uit proberen te delen was ik echter wel storend geweest dus heb ik me afzijdig gehouden. Den ambiance is natuurlijk attijd gegarandeerd bij Marcel. Morgen breng ik de tweede fiets naar het centrum aan de Markten. Niet zo een mooie fiets maar wel een groter paneel dat beter opvalt.


Nog 45 dagen te gaan

.
Ik weet niet goed wat te schrijven vandaag want het was een drukke dag en sommige dingen vragen meer dan een uurtje reflectie. De strijd is blijkbaar ingezet en ik had mijn wapens nog niet klaargezet.

Eerst en vooral zou ik een persoon willen bedanken. Nadia is haar naam en ze heeft vandaag de beslissing genomen op onze lijst te komen staan. Ik ben erg blij dat ze ons is komen vervoegen omdat ik denk dat ze gelooft in ons project. Van Harte welkom Nadia!


Vandaag ga ik gewoon mijn verhaal vertellen over mijn drietaligheid.


Als ik 14 jaar was heb ik (en niet mijn ouders) de beslissing genomen om in het Frans te gaan studeren. Toen, op 1 september nam ik voor het eerst de trein naar Waver en ik was verloren gelopen in Waver. Gelukkig heeft een Franstalige persoon mij door middel van zijn gebrekkig Nederlands de weg kunnen tonen naar mijn school. Die persoon ben ik nooit vergeten en blijft voor mij de redder in nood op een moment dat ik me volledig in het duister begaf. Mijn eerste gesprek met een Franstalige van mijn klas ging over de universele taal, namelijk muziek, want ik verstond geen andere taal! Als je als 14 jarige in een stad terecht komt waar niemand je taal spreekt is de shock groot. Mijn begrip en medeleven is groot voor de mensen die ik tegenkom tijdens de campagne, die de taal niet spreken, laat staan kunnen ze kunnen lezen.
Desondanks ik me doorheen woordenboeken heb gewurmd, was ik dat jaar officieel gebuisd. Toch hebben ze me de kans gegeven door middel van de deliberatie ( zij geloofden in mij) om door te gaan naar het volgende jaar. In de school in Waver stopte de richting houtbewerking in et vierde jaar, dus besloot ik naar Namen te gaan. Daar was de ontvangst niet minder aangenaam maar ik ben er geen Franstalige met gebrekkig Nederlands meer tegengekomen. Frans, Frans, en nog eens Frans is wat de klok sloeg. Toch heb ik zonder probleem mijn diploma behaald! Daarna heb ik zelfs nog twee jaar bijgestudeerd en om die te bekostigen heb ik in Walibi gewerkt. De reden dat ik daar ben aangenomen? Zo jong en zo tweetalig! Goedkoop en zo efficiënt! Ik sprak zelfs beter de twee talen dan mijn bazen en mijn leraars.
Na de studies ben ik uit noodzaak in een internationale school gaan werken als klusjesman. Aangezien ze geen kunstleraar vonden hebben ze mij in de strijd gegooid ( Ook zij geloofden in mij!)Toen stond ik als Franstalige en Nederlandstalige persoon plots voor een klas vol Engelstalige leerlingen. Faalangst had ik in de voorbije jaren al lang weggewerkt en dus ging ik er volledig voor. Na zeven jaar had ik de twee departementen uit de grond geklopt en sprak ik vlot drie talen!
.

22/04/2009

Nog 46 dagen te gaan

.
Terwijl ik gisteren nog de belangen van de fietser aankaartte, gebeurt er vandaag toch niet iets waar ik al heel lang schrik voor had. Er is een vrouw aangereden op de Louisalaan en verloor daarbij het leven. Hoe kan dat ook anders als ze ons naast tientonners doen rijden die naar eigen mening niet in een stad thuishoren. Als ik op de Louisalaan moet zijn dan rijdt ik altijd op het voetpad waardoor ik in overtreding ben. De voetgangers zijn er ook niet bij gediend maar reageren met veel begrip. Maar wat is de prijs van een accident? De laatste keer dat ik ben overreden heeft de persoon vluchtmisdrijf gepleegd. Ik heb zijn nummer plaat kunnen noteren en dus is de persoon geïnterpelleerd. Na bijna 1 jaar wachten heb ik nog altijd geen vergoeding gekregen voor de fiets die door de expert als total loss was verklaard.
Dit jaar heeft men ook een dure fiets van me gestolen voor de hoofdstedelijke bibliotheek van Brussel op het muntplein. Drie camera’s staan gericht op de plaats van de diefstal en de beelden zijn nooit gebruikt. De politie vindt diefstal van fietsen blijkbaar niet een prioriteit ook al is het heel vervelend zijn transportmiddel te verliezen.
Waarom de Brusselaars de fiets zouden moeten nemen? Ik heb er geen goede redenen voor. Waarom ik het dan toch doe? Uit pure ecologische overtuiging, omdat ik kan genieten van mijn bovengrondse vrijheid en omdat het de enige manier is om zich gratis door de stad te kunnen bewegen. Ik vind trouwens dat alle jongeren (of ze nu als Nederlandstalige of Franstalige of wat dan ook zijn ingeschreven) gratis van het openbaar vervoer moeten kunnen gebruik maken.
Ondertussen zet ik alleszins mijn strijd door overal fietsen te plaatsen met de logo van Pro Bruxsel. Ze krijgen allemaal een eigenaar toegewezen zodat er niet kan gezegd worden dat ze van niemand zijn. De eerste die vandaag op straat is beland heeft als eigenaar Manneke Pis. De tweede wordt voor Baron Ziep. Als er mensen zijn die in hun kelder of zolder nog een fiets heeben staan die ze willen schenken aan een bekende Brusselaar. Ze zijn allemaal welkom!
.

21/04/2009

Nog 47 dagen te gaan

.
Ah, de paasvakantie is voorbij dus is het dubbel zo druk. Ik heb vandaag de beslissing genomen dat ik een beetje aan de naambekendheid van Pro Bruxsel ga werken. Een ludieke manier zou kunnen zijn van een paar fietsen in de kleur van Pro Bruxsel te schilderen en er panelen op aan te brengen waarop staat: STEM VOOR PRO BRUXSEL. Als die fietsen dan op cruciale plaatsen worden geplaatst waar veel mensen langs komen dan is die gratis publiciteit goed meegenomen. Bovendien denk ik dat het imago van de fiets in een stad die volgens Evelyn uyttebroeck fietsvriendelijk is ook in vraag mogen worden gesteld. Op de foto is de eerste fiets die zal worden geplaatst in het centrum van Brussel.
Nu we toch aanbeland zijn bij de thematiek van de fiets in Brussel zal ik er ook maar mijn verslagje over uit brengen. Ik ben als overtuigde ecologist( en toch ben ik niet aangetrokken tot Groen! Of Ecolo (daar zal ik het later meer uitgebreid over hebben) ook een groot gebruiker van de fiets. Ik verplaats me elke dag op de fiets naar de campagnes, naar de vergaderingen en om naar school te gaan. Als ik mensen vertel dat ik me per fiets verplaats in Brussel stellen de mensen me constant dezelfde vraag; is dat niet gevaarlijk? Desondanks we het tegenovergestelde zouden kunnen denken, is het heel veilig om zich als fietser doorheen Brussel te begeven. Dit heeft waarschijnlijk gedeeltelijk te maken met het feit dat de infrastructuur op het gebied van fietsvriendelijk te wensen over laat. Daardoor moet zowel de fietser als de autobestuurder meer oplettend zijn en daardoor wordt veiligheid van de fietser bevorderd. Het klinkt raar maar toch is het zo. Ik ben persoonlijk al twee keer omvergereden door een auto en twee keer is dat gebeurd in randgemeenten rond Brussel waar de mensen minder rekening houden met de zwakke weggebruiker.
Toch is er ook een heel groot minpunt aan de infrastructuur die op veel plaatsen te wensen overlaat. Ik ben er de laatste tijd heel intens mee geconfronteerd gewest want ik heb al drie binnenbanden vervangen, namelijk de borduren die constant moeten op en af gereden worden om zich legaal als fietser door het verkeer te bewegen. Een voorbeeldje is de infrastructuur die de bestuurder van een fiets moet volgen op de Leopold II laan van Roger naar de Koekeliek van Baselberg J. Op parking, af parking, naast brug, op het voetpad, in het midden van een rond punt… Het lijkt wel een spelletje van playstation. Het probleem hierbij is dat ik geen tweede leven heb!
De grote vraag die ik me hierbij stel is: hoe kan een minister/ parlementariër, die zich niet met een fiets door Brussel begeeft weten waar de noden van de fietsers liggen, Door enquêtes? Nooit is er mij iets gevraagd! Door specialisten? Nog nooit tegen gekomen! Door zelf de fiets te nemen en het eens te ervaren? Wel de enige keren dat ik een minister of een parlementariër op een fiets zie is tijden de autoloze zondag of tijdens de gordel. Onrealistische situaties die de realiteit van de dagelijkse fietsbestuurder in de kou laten!
Ik moet ook eerlijkheids halve toegeven dat soms wel moeite wordt gedaan om de fiets een betere plaats te geven in het verkeer en daar zijn een paar mooie voorbeelden van: dehouxlaan, de baan juist naast de viaduct te Audergem is een mooi voorbeeld dat het mogelijk is om de fiets van zijn eigen ruimte te voorzien zonder dat de auto daar voor moet inbinden.
De reden waarom ik niet voor de groenen kies is juist het feit dat ik vind dat ze zich hebben laten meevoeren door het politieke spel en dat de ecologische prioriteiten daardoor aan de kant zijn geschoven. Dat een 4x4 meer opbrengt aan de overheid door de hogere belasting op zo een voertuig is blijkbaar belangrijker geworden dan die dingen te bannen uit de stad. Dat is en voorbeeldje dat uitlegt waarom ik voor hun manier van denken te vinden ben. Ecologie wordt vanuit de wortel, de oorzaak, de oorsprong aangepakt en niet vanuit de veredeling van de gevolgen. Het is waar dat met de extra belastingen die een 4x4 opbrengt goede punten kunnen worden aangekocht op de markt van “schone lucht”. Maar wat heb ik als fietser daaraan als ik me op de weg bevind achter een monster waarin een persoon zit die me als storend ervaart omdat ik met de fiets rijd.
.

20/04/2009

Nog 48 dagen te gaan

.
De markt van deze morgen op Place Jourdan is goed gegaan maar ik kon er spijtig genoeg niet bijzijn. Naar het schijnt zou er een winkel zijn die volledig ingericht is met Pro Bruxsel Items. Als ik de tijd heb ga ik zeker eens gaan zien en dan plaats ik hier een fotootje. Blijkbaar begint onze partij echt wel aan te slaan bij de Brusselaars. Dat is ook wat ons gemotiveerd houd om verder campagne te voeren. We hebben vandaag ook nog een mail ontvangen met een tof berichtje van mensen die ons een steuntje in de rug wilde geven. Ze zeiden dat ze als Brusselaar al heel lang wachtten op een partij zoals Pro Bruxsel.

Op aanraden van Benjamin zijn we eens Au Laboureur binnengestapt om te vragen of we de klanten om handtekening mochten vragen. Therese, een echte Brusselesse, wou spontaan ook tekenen en ze vond het geen probleem dat we al haar “kalanten” ook om een handtekening vroegen. Ik heb mijn mooiste Brussels bovengehaald en daar was ze blijkbaar door gecharmeerd.

We zijn ook eventjes naar de Bronxs geweest om handtekeningen op te halen. De 10 personen die na een voorstelling zijn buitengekomen waren vriendelijk en gewillig om een handtekening te geven.





Bij het terugkomen heb ik een foto getrokken van een verlaten gebouw dat voor het Europese parlement ligt. Ik vond het verwerpelijk te zien dat er affiches van Dominique Defourny op plakte. Ten eerste is het verboden op andere plaatsen dan persoonlijke eigendom of officiële borden affiches te plakken. Ten tweede is het een disrespect tegenover de leegstand van Brussel aangezien er misbruik van wordt gemaakt op deze manier. Zelfs als dit gebouw persoonlijk bezit is van mevrouw Defourny en daardoor de affiches er legaal hangen, vind ik het niet kunnen dat ze het gebouw zo laat verkommeren. Blijkbaar is de regelgeving betreffende de verkiezingscampagne zo serieus als het zootje die moet nazien of die wet wel juist wordt toegepast.

19/04/2009

Nog 49 dagen te gaan

.
Deze namiddag hebben we campagne gevoerd in het Warande park waar Hopla, het feest van het circus, doorging. Heel veel Brusselse families waren aanwezig en ze namen de tijd om naar ons te luisteren. Een zeer goede dag dus voor de campagne van Pro Bruxsel. Het mooie weer maakte de mensen ontvankelijker en meer en meer mensen vertelde ons dat ze Pro Bruxsel kende en dat ze zich wel kunnen vinden in onze punten.
Als ik campagne voer dan spreek ik iedereen aan. Daar zitten soms mensen tussen die ons liever zien gaan dan komen. Vandaag was het de beurt aan nummer 3 van de cdH om zijn gal te spuwen tegenover ons. Hamza Fassi-Fihri wist mij te vertellen dat het verboden was om campagne te voeren op een Brussels festival en zeker als die door hem werd georganiseerd. Want hij voerde immers ook geen campagne op zijn eigen evenement! Hilarisch genoeg gaf hij me daarop prompt zijn foldertje en zei dat hij vond dat we moest opkrassen. Hij zei ook dat hij onmiddellijk ging nagaan of onze aanwezigheid op zijn evenement al dan niet legaal was. Ik heb hem toen verteld dat het Warande park publiek domein is en dat zolang ik geen cadeautjes uitdeelde ik in mijn recht was. Daarop is hij vertrokken om een paar telefoontjes te plegen. Uit het feit dat hij niet meer teruggekomen is kan ik alleen maar besluiten dat we in ons recht waren.
We zijn ook een RTBF journalist tegengekomen die ons zijn verbazing niet wist te verstoppen over het feit dat er zo weinig politiekers campagne voerden op straat. Hij zei dat hij een enorme koude sfeer aanvoelde tegenover vorige verkiezingen en dat het waarschijnlijk komt door de actuele moeilijke politieke situatie. Dit kan alleen maar in ons voordeel liggen en aangezien de media heel weinig aandacht heeft voor beginnende partijen zoals Pro Bruxsel zijn we sowieso verplicht om op de boer te gaan.

Ik heb een tijdje geleden al gesproken over de handtekeningen die we moeten verzamelen om als partij te mogen deelnemen aan de volgende verkiezingen. Ook het feit dat geen enkele parlementariër zijn handtekening heeft willen geven ter vervanging van de 500 handtekeningen. Nu we genoeg handtekeningen hebben bij elkaar gehaald ( of dat dachten we toch) blijkt dat de gemeenten, buiten het zoveel mogelijk boycotten van de handtekeningen, bijna geen instructies hebben gekregen. Er zijn een bepaald aantal gemeenten die de handtekeningen direct terugbezorgen met een geldige zegel zonder ook maar één enkele af te keuren. Dan zijn er andere gemeenten, waaronder Brussel stad, die nog geen enkele handtekening hebben gevalideerd tot op heden en dat niet willen doen tot ze de officiële kieslijsten hebben ontvangen. Die kieslijsten moesten ze normaal gezien de 1ste april hebben ontvangen maar tot op vandaag (18 april) hebben ze die nog altijd niet. Dit wil dus zeggen dat we nog altijd niet weten hoeveel handtekeningen er al dan niet zullen worden afgekeurd. De gemeentelijke goedkeuring is niet de enigste opstakel die we moeten doorstaan. Al de handtekeningen met een gemeentelijke zegel gaan naar een rechter die dan nog eens nakijkt of alles in orde is en ook hij mag de handtekeningen afkeuren. En als laatste toemaat mogen de andere partijen ook nog eens onze handtekeningen inkijken en een klacht indienen indien ze niet akkoord gaan met onze deelname aan de verkiezingen. Ik verwacht dat een aantal partijen dat naar alle waarschijnlijkheid ook zullen proberen.
Intussen wordt er wel van ons verwacht dat we, uit onze eigen zak, een campagne financieren en ik kan u garanderen dat het hier om heel veel geld gaat. Als we uiteindelijk niet mogen deelnemen met de verkiezingen is dat dus heel veel geld dat wordt weggegooid en dan spreek ik nog niet over het feit dat we zouden moeten meedingen met alleen een franse lijst wat tegen onze eigen standpunten zou zijn.
U hoort het me al komen, er is dus maar één oplossing om het falen tegen te gaan: meer handtekeningen ophalen. We zitten aan 750 en gaan dus tot 1000 proberen te gaan. Een klein probleempje is het feit dat er nog maar 3 weken zijn tot aan het indienen van de officiële lijsten. Dat wordt dus nog een heel spannende eindsprint.
Persoonlijk vind ik wel dat hier duidelijk met de democratie wordt gespeelt. Er kunnen handtekeningen worden ontvangen van parlementariërs maar niet zonder dat er op voorhand afspraken worden gemaakt met die parlementariërs en hun partij ook al was dit niet de bedoeling van deze regelgeving. Deze regelgeving was ingevoerd om te vermijden dat er nieuwe extreem rechtse partijen zouden worden opgericht.
Het feit dat elke gemeente, die de handtekeningen moeten voorzien van een zegel om ze geldig te verklaren, zorgt er voor dat nieuwe partijen onrechtstreeks afhangen van de politieke moed van de aanwezige macht in die gemeente. Het verschil van gemeente tot gemeente zijn hier duidelijk het bewijs van.
Pro Bruxsel zal zich in ieder geval verdedigen tot op het bot en we zijn bereid verdere stappen te nemen als we vernemen dat het democratische spel waar iedereen recht op heeft in dit land niet eerlijk wordt gespeelt. Het kan niet zijn dat de politiek het politieke landschap naar zijn eigen zinnen gaat zetten. Het volk moet een kans krijgen om te kiezen en daarom en alleen daarom verdient ook Pro Bruxsel een eerlijke kans!!!
.

18/04/2009

Nog 50 dagen te gaan

.
Boekjes Boekjes en nog eens Boekjes over Brussel. Met welke moeten we nu eigenlijk beginnen?

Vandaag bracht Kris Peeters ook een boekje uit over Vlaanderen ('Een warme kijk op Vlaanderen') waarin hij toegeeft dat Brussel nood heeft aan een betere financiering. Hoe dat moet gebeuren zegt hij wel nog niet. Ik denk dat hij waarschijnlijk in tijdnood is terechtgekomen om dat te onderzoeken dus heeft hij maar een boek zonder echte oplossing uitgebracht.


Pro Bruxsel echter heeft een boek uitgebracht die wel een oplossing bied voor de herfinanciering van Brussel. De studie is uitgevoerd door de voorzitter van Pro Bruxsel die alle vorige studies en andere voorstellen heeft bekeken. De conclusie is simpel: Brussel heeft weldegelijk een herfinanciering nodig maar ook meer geld.
Het boek dat in twee talen is verschenen kan worden aangeschaft in PassaPorta en Filigrane te Brussel.
.

16/04/2009

Nog 51 dagen te gaan

.
De markt van Vorst van deze morgen was een ramp om campagne te voeren. De markt was te klein en de mensen verstonden geen Frans of Nederlands. Ik stond zelfs versteld over het feit dat er nog zoveel analfabetische mensen rondlopen in Brussel. We zijn dus maar vertrokken naar een markt in Ouderghem. Ookal was het daar een volledig ander publiek, ook daar was het pure tijdverspilling door een te weinig aan mensen. Zelfs de marktkramers verveelde zich dood! Niet echt een productieve dag maar dat hoort er nu eenmaal bij.
Ik heb de foto’s van de fotoshoot eens bekeken. Ik ben niet iemand die speciaal graag in de schijnwerpers staat maar voor de partij doe ik het met plezier. Ik vind mijn individuele foto’s niet echt interessant maar ik heb er eentje gevonden op een groepsfoto die ik wel ok vind.
















Hieronder vind je nog een foto van de jongeren van de partij. Nederlandstaligen en Franstaligen samen!









Nog 52 dagen te gaan

.
Vandaag stond de markt van Evere op het programma. Een mooie grote markt die goed bevolkt was onder een stralende zon. De markt was ook goed bevolkt door ProBruxselaars want we waren met niet minder dan 4 mensen aanwezig. Wat in het begin een moeilijk publiek bleek te zijn was eigenlijk wel een goed voorbeeld van mensen die nood hadden aan vernieuwing in de politiek. Als ze nog maar hoorden dat het over politiek ging draaiden ze het hoofd en liepen verder. Dus was er weer eens een beetje creativiteit nodig om de mensen alsnog te kunnen overtuigen. Ik besloot deze keer de mensen te volgen in hun vlucht en gewoon door te praten over de partij. Soms liepen de mensen dan gewoon door maar soms ook niet. Als ze het woord NIEUW, TWEETALIG, ENIGE BRUSSELSE PARTIJ hoorden dan ging er wel een lichtje branden. Ik moet zelfs eerlijk toegeven dat ik soms mijn stem moest verheffen om de mensen te laten begrijpen dat ik als jonge burger niet verantwoordelijk kon gesteld worden voor de actuele politieke situatie.Met enige schroom en schuldgevoel kwamen ze dan toch terug om te zeggen dat ze het niet op mij hadden maar op “die van den televisie”. Dat gaf me dan een tweede kans om hun te overtuigen en dat lukte vrij goed. De mensenkennis dat ik al vergaard heb gedurende deze campagne zal nog blijken van onschatbare waarde te zijn!

Op de foto is Jan Verbeke, onze lijsttrekker, twee mensen aan het overtuigen. Doetiehetofdoetiehetniet?
.

15/04/2009

Nog 53 dagen te gaan

.
Vandaag zijn we, Chantal en ik , naar een markt in Molenbeek gegaan. We wisten niet goed hoe het ging verlopen want we waren nog niet naar Molenbeek geweest om campagne te voeren. Een ding is zeker. Vandaag was het publiek een volledig ander publiek dan gisteren op de markt te Ukkel. In Molenbeek zijn het voornamelijk mensen van verschillende afkomsten en het gaat er dus veel geanimeerder aan toe. Er was ook enorm veel volk op deze markt waardoor het soms moeilijk is om campagne te voeren.
We zijn nog iemand tegen gekomen die campagne aan het voeren was voor een persoon van de PS.
Wanneer het volk stilletjes aan begon te vertrekken was ik toch blij te merken dat er heel weinig van onze papieren op de grond waren gegooid. De papieren van de PS daarentegen…
.

13/04/2009

Nog 54 dagen te gaan

.
Als er iets is dat echt niet kan verdragen zijn het mensen die denken dat ze buiten de wet staan. De wet is voor iedereen en ze moet toegepast worden om iedereen een eerlijke kans te geven. Het feit dat we al van geen enkele parlementariër een handtekening hebben gekregen was al een bewijs dat die regelgeving geen eerlijke kans geeft aan nieuwe politieke partijen! Door wat we gezien hebben vandaag wordt nog maar eens beaamd dat ze oneerlijk zijn en het niet achter kasten of deuren steken! Oordeel zelf!


Gisteren had ik het heel kort over de moeder van een kandidate van de SPa die we waren tegengekomen op de markt van Flagey. Het gaat om Sophie Brouhon, een Franstalige persoon die door Pascal Smet de 4de plaats kreeg op een Nederlandse lijst van SPa. Wanneer we vandaag folders gingen uitdelen op de markt van St-Job zag ik plots de moeder weer staan. Niets op tegen want dat is haar recht maar ze stond deze keer wel paaseieren uit te delen! Het ergste van al is dat haar dochter er deze keer bij was maar wel op een veilige afstand. Toen we haar vertelde dat het verboden was geschenken uit te delen in het kader van een campagne tijdens de sperperiode kon ze er niets beter op vinden dan te zeggen dat haar dochter die op 2 meter afstand stond geen paaseieren uitdeelde. Larie en apekool! Ik heb trouwens haar kaartje ontvangen, dus is er geen twijfel mogelijk dat de paaseieren weldegelijk werden uitgedeeld om aandacht te scheppen naar haar dochter toe en dus is het verboden!

We hebben een paar foto’s genomen zodat de mensen zelf kunnen oordelen over de eerlijkheid van de partij die zichzelf als Sociaal voordoet maar het niet laat om de wet aan zijn laars te lappen. Ik vraag me af of Pascal Smet wel goed beseft wat hij op zijn lijst heeft geplaatst en welke gevolgen dit voor zijn partij kan meebrengen! De prijs die hij gaat moeten betalen om toch maar een Franstalige te hebben willen gehad op zijn lijst zal hoog liggen. Van slechte en oneerlijke politiek gesproken! Ik begrijp dat mensen de actuele politiek beu zijn want gewoon het spel eerlijk spelen is klaarblijkelijk al te veel gevraagd!
SHAME ON YOU SOPHIE BROUHON!!!!!!!!



De meoder van Sophie Brouhon met paaseieren:







































Hier is een foto van haar vader die duidelijk een kaartje uitdeelt na een paar paaseieren te hebben uitgedeeld

12/04/2009

Nog 55 dagen te gaan

. Zondag morgen , afspraak om 11 uur voor de Belga , om flyers uit te delen te Flagey. Mijn oproep heeft twee personen kunnen doen opdagen wat genoeg is want de markt is niet zo groot . Ze hadden al vlug de toer gedaan maar aangezien er constant nieuw volk bleek toe te stromen hebben ze de toer nog eens en nog eens gedaan. Uiteindelijk hebben ze wel vele mensen kunnen bereiken want ze hebben zo een 200 tal Flyers uitgedeeld met elke keer een woordje uitleg erbij.Hun keel stond na twee uur intensief babbelen echt wel heel droog. Er stond een stand met oesters en Champagne. De dorst was zo groot dat ze het niet hebben kunnen laten van een glaasje te gaan consumeren. Daar zijn we in contact gekomen met de moeder van Sophie Brouhoun. 4de op de lijst van de Spa. Ze is als Franstalige door Pascal Smet op een Nederlandstalige gezet. De moeder beweerde dat ze een echte Brusselesse is en voor tweetaligheid is in Brussel. Hoe kunnen we haar dochter overtuigen voor echte Tweetalige lijst op te komen die niet verbonden is met een nationale partij? Als je als 4de wordt geplaatst op een Nederlandstalige lijst van een Partij die toch een zekere herkenbaarheid geniet is het zeker een risico om op een andere lijst te willen gaan staan. Als ze uit pure tweetalige overtuiging daarentegen zou meedoen met de verkiezingen dan zou die herkenbaarheid geen rol mogen spelen.


11/04/2009

Nog 56 dagen te gaan

.
Vandaag zijn we campagne gaan voeren voor de Beursschouwburg. Daar liep vandaag het Daaarkom festival. Fouad Ahidar (SPa)die de organisator was van het evenement, of zo beweerde hij het toch, kwam ons vertellen dat hij ons liever niet voor de deuren van dit evenement zag staan. Hij vond dat de politiek daar geen plaats had. We stonden toen al op straat dus meer op straat dan dat konden we niet vliegen. We zijn dan maar doodgewoon blijven staan en hebben verder gedaan met wat we bezig waren, zij het met een beetje minder personen want we hebben de groep in twee gesplitst. Een groepje is naar de markten getrokken en is daar een beetje met de mensen gaan spreken.
Fouad Ahidar wist ons wel te vertellen dat hij toekomst zag in onze partij aangezien wij vooruitstrevend denken en daardoor de andere partijen een beetje voor zijn. In werkelijkheid kwam het er waarschijnlijk gewoon op neer dat hij de meeste van onze standpunten ook liever op de agenda van zijn eigen partij had willen zien staan. Maar ja, éénmaal je meedraait, of meegesleurd wordt door de tandwielen (het is maar hoe je het bekijkt) van het mechanisme van een politieke partij geraak je er moeilijk uit.
Ik heb vandaag ook Bert Anciaux mogen ontmoeten. Wouter vroeg of hem of hij niet bij ons in de partij wou komen en hij antwoordde daarop dat hem de vraag nooit gesteld is geweest. Wel, bij deze is dat dus WEL gebeurd en het is nooit te laat om over te stappen. Het was natuurlijk een grap maar ik vraag me wel af of Bert Anciaux zich thuis zou kunnen voelen in een partij zoals de onze.
Het was een goede dag die eigenlijk nog eens heeft beaamd dat er vraag is naar vernieuwing binnen de huidige politiek. Van welke afkomst ze ook mogen zijn, welke taal ze ook spreken, wat hun geloof ook moge zijn, de Brusselaars staan enorm open voor de standpunten van Pro Bruxsel. Daar zal de echtheid en de herkenbaarheid van onze standpunten wel een grote rol in spelen.
.

Nog 57 dagen te gaan

Ik vind het weer maar eens raar dat er een professor van buiten Brussel ons de les gaat komen spellen over hoe wij ons geld moeten beheren. Zijn er dan geen professoren die in Brussel wonen, lesgeven en actief aan discuties deelnemen die aan het woord kunnen worden gelaten? Pro Bruxsel heeft ook een studie gedaan over de herfinanciering van Brussel en wij komen SAMEN als echte Brusselaars tot de conclusie dat er WEL nood is aan meer geld voor Brussel.

Dus Brussel krijgt 16 % meer dotaties dan het rijksgemiddelde. Zou best kunnen maar hoeveel hoger de kosten zijn in Brussel vergeleken met het rijksgemiddelde zeggen ze er niet bij. Als men weet dat 50% van het totale budget wordt besteed aan het Brusselse openbaar vervoer dan mag dat ook wel vermeld worden! Dit kost elke Brusselaar tot 350 Euro per jaar en is voor een persoon zolas ik die nooit het openbaar vervoer neemt heel veel geld. Voor die prijs mag het openbaar vervoer voor de Brusselaars tenminste gratis zijn. Er is maar één gratis vervoersmiddel in Brussel tegenwoordig en dat is dan ook de hoofdreden dat ik voor de fiets kies.

Als men weet dat Elsene een van de armste gemeente is van België is het maar normaal dat er hulp wordt geboden door het gewest. Daardoor is er inderdaad minder geld voor de gewestelijke bevoegdheden maar wat verwachten ze nu eigenlijk? Dat we het goed functioneren van een gemeente laten varen om andere bevoegdheden in te kunnen willigen. Problemen die door een te weinig van budgetten in een gemeente met zich mee kunnen brengen hebben ook een effect op het gewest. Daardoor is het niet zo belangrijk waar het geld voornamelijk naartoe vloeit. De vraag die daar wel kan bij gesteld worden is, wie welke bevoegdheden heeft en waarom. Misschien moeten we eerder bevoegdheden zoals onderwijs en de financiering ervan in vraag stellen! Een paar dingen herschikken zou bijvoorbeeld al heel veel kunnen oplossen. Maar zelfs dan is er nood aan een herfinanciering voor Brussel. Er moeten scholen bijkomen en er zijn heel veel problemen omtrent mobiliteit die om een oplossing schreeuwen. Dat kost allemaal geld en of het nu via het pad van de gewesten, gemeenten of zelf federaal binnenstroomt, maakt op zich niet uit. Wat wel belangrijk is dat die problemen eens neutraal worden bekeken en dat kan alleen maar door een partij die niet van kiezers van Vlaanderen of Wallonië afhangt. Dus een partij die kiest om de Brusselaars te laten beslissen over hun eigen gewest.
Pro Bruxsel is tot op heden de enige partij die die kans bied!

9/04/2009

Nog 58 dagen te gaan

Ik wist niet goed waarover ik vandaag ging schrijven maar gelukkig is er een mailtje binnengekomen over een intervieuw van onze voorzitter op Rtl Tvi. Enjoy!

8/04/2009

Nog 59 dagen te gaan

Dit is een leuk radio fragmentje dat ik nog op het Internet heb gevonden.
We worden er een paar keer vergeleken met de NVA, mijn inziens omdat “onafhankelijkheid” (NVA) en “meer autonomie” (Pro Bruxsel) als hetzelfde worden aanzien. Toch zijn die twee gesteldheden totaal verschillend. Pro Bruxsel onderscheidt zich heel erg van de NVA door het feit dat we voor meer samenhorigheid tussen de Brusselaars pleiten. Pro Bruxsel wil ook dat het Gewest Brussel over dezelfde autonome bevoegdheden willen beschikken als de andere gewesten. Niet meer of niet minder dus als de twee andere gewesten. De NVA daarentegen ziet Brussel als een gedeelte van het onafhankelijke Vlaanderen. Ze houden daarbij weinig tot geen rekening met de Brusselaars die er voor kiezen “niet te willen kiezen” Nederlandstalig of Franstalig te zijn. Ik ben één van die tweetalige Brusselaars die kies “om niet te kiezen”!

De NVA heeft ook een heel duidelijk standpunt over de splitsing van de kieskring en de uitbreiding van Brussel. Pro Bruxsel echter neemt bewust geen direct standpunt in het communautaire debat aangezien het logisch lijkt dat Brussel op gelijkwaardige voet moet behandeld worden alvorens we samen rond de tafel kunnen gaan zitten!.

Buiten garanties op de continuïteit van de rijkdom die we produceren ( 20% van het Bruto Binnelands Produkt) hebben we geen overdadige luxe te verdedigen. De standpunten waar Pro Bruxsel voor ijvert, zijn gegroeid vanuit een nood om de Brusselaars meer kansen te kunnen bieden en niet om ons meer luxe te kunnen veroorloven.

7/04/2009

Nog 60 dagen te gaan

De Nederlandstalige lessen halveren in de laatste jaren van het Franstalige secundaire onderwijs?
Waar baseren de gezaghebbers zich toch op om zo een beslissing te nemen in tijden waar er meer dan ooit meertalige personen zijn vereist op de arbeidsmarkt. Al de open vacatures die door te weinig taalkennis niet ingevuld geraken in Zaventem zijn een duidelijk voorbeeld dat meertaligheid bij het afstuderen één van de grootste prioriteiten zou moeten zijn in en rond Brussel. Brussel als hoofdstad van een gemeenschap, een land en Europa zou hierin een voorbeeld functie moeten spelen.

De afstuderende jeugd van de komenden jaren wordt, voor de zoveelste keer, het rechtstreekse slachtoffer van het communautaire spelletje van de huidige politiek die op een heel laffe daad, de kloof tussen Nederlandstaligen en Franstaligen proberen te benadrukken.

Onderwijs is inderdaad een bevoegdheid van de Franstalige gemeenschap maar dat wil daarom niet zeggen dat er geen rekening moet worden gehouden met de leerlingen van de hoofdstad die nood hebben aan een tweede taal. Nogmaals zien we dat Brussel als hun parade paardje naar de buitenwereld wordt gebruikt maar dat er weinig rekening wordt gehouden met de inwoners van die etalage! Als tweetalige inwoners van het aanhangsel van de verschillende gemeenschappen zijn we het beu om verschillend te behandeld te worden naargelang de taalkeuze die we onder druk hebben moeten maken!

Als er echt geen oplossing voor bestaat binnen de actuele constitutie van de gewesten is het hoog tijd dat er werk wordt genaakt van een Brussels gewest met meer bevoegdheden. Eindelijk zou het onderwijs dan kunnen worden hervormd rekening houdende met de specifieke noden dat het met zich meedraagt. Het systeem van de Europese school zou dan als voorbeeld kunnen worden gebruikt om de meertaligheid efficiënt in te voegen. Pro Bruxsel stelt daarom voor dat de Nederlandse scholen en de Franstalige scholen, die als het ware naast elkaar liggen, SAMEN werken. Dit kan zonder veel bijkomende kosten aangezien de faciliteiten kunnen worden gedeeld en dat onderwijzers kunnen worden uitgewisseld. Laat ons samenwerken in plaats van elkaar tegen te werken naar de toekomst toe. Denk aan de jeugd die met al de gevolgen van deze belachelijke politiek gaat moeten omgaan in de toekomst!

6/04/2009

Nog 61 dagen te gaan


Ik ben een beetje ziekjes maar ik ben het liever nu dan juist voor de verkiezingen. Ik ben dus vandaag niet naar buiten gegaan maar dat moet niet altijd. Soms komt de informatie gewoon zelf naar je toe. De kranten zijn bijvoorbeeld een goede manier om mensen te bereiken die niet vaak een stapje in de wereld zetten. Natuurlijk is het wel belangrijk dat de berichtgeving op de juiste manier wordt overgebracht. Een van de goede manieren is bijvoorbeeld lezersbrieven te schrijven die onrechtstreeks refereren naar Pro Bruxsel.
Het voordeel van de
lezersbrieven is dat we hulp krijgen uit onverwachte hoek. Er zijn ook gewone ontstemde mensen die lezersbrieven schrijven. Dat is ook het bewijs dat onze standpunten weldegelijk een oplossing bieden voor de noden van de Brusselaars. “Brussel Deze Week” heeft al heel veel over ons gesproken wat je niet echt zou verwachten van een goed gesponsorde krant. Waarschijnlijk voelen ook zij de nood van verandering in de huidige politiek. De andere nationale kranten zijn echter moeilijker te bereiken. Voor hen is het natuurlijk minder interessant te spreken over een regionale partij. Om toch nog in een grote krant te kunnen verschijnen, moeten we de trukendoos bovenhalen. Zo verscheen er een lezerbrief met de officiële naam van Dani Klein. Op die manier is de problematiek van de tweetalige lijsten nog eens in de kranten verschenen wat de herkenbaarheidfactor van ons standpunt betreffende het laatste een beetje stimuleert.


Vandaag ben ik dan ook nog op een heel klein artikeltje gevallen dat in de Brussel Deze week stond. Het stond tussen vanalles en nog wat en leek eigenlijk meer op bladvulling. Toch staat de inhoud van dit kleine artikeltje vol met waarheden! We moeten , zoals er in het artikeltje staat, inderdaad twee maal zoveel handtekeningen ophalen als andere partijen omdat we verkiezen om met twee lijsten naar de kiezer te trekken.


En het is inderdaad niet makkelijk want er wonen echt heel weinig officiële Nederlandstalige mensen in Brussel. Maar wat heel belangrijk is: We blijven heel erg geloven in ons project en de reacties van de mensen is heel positief! De Brusslaars herkennen zich in onze doelstellingen en dat is ons groot voordeel.




De verstandhouding onderling binnen Pro Bruxsel, tussen Franstalige en Nederlandstalige, is ook een heel sterk beeld waar mensen zich heel goed in kunnen vinden. Want Franstalige en Nederlandstalige Brusselaars haten elkaar NIET! Ze leven onder een gemeenschappelijk Brussels dak en dat is wat ze graag doen. En de problemen die daar bij horen nemen we er met plezier bij! Solidariteit, samenhorigheid en een goede verstandhouding, Wie kan daar nu tegen zijn?


5/04/2009

Nog 62 dagen te gaan

.
"Nepotisme" Ik had er nog nooit van gehoord dus zocht ik naar de betekenis op Internet. Dit is wat er op Wikipedia stond:


Nepotisme (van het Latijn 'nepos', kleinzoon; nakomeling, ook: neef) is het begunstigen van eigen familieleden door autoriteiten, bijvoorbeeld door ze in hoge functies te benoemen of door ze opdrachten te gunnen. Het is dus een vorm van corruptie.
In de
Kerk kwam nepotisme reeds voor onder paus Adrianus I (772-795). In de middeleeuwen kwam het veelvuldig voor en in de renaissance bereikte het fenomeen zijn hoogtepunt onder Alexander VI (1492-1503) en Julius II (1503-1513). Het Concilie van Trente (1545-1563) trachtte een einde te maken aan het nepotisme. In 1692 werd door de bul Romanum decet Pontificum de pausen verboden kerkelijke goederen aan familieleden over te dragen.
Ook in het staatkundig leven heeft het nepotimse altijd een grote rol gespeeld en het verschijnsel is ook in de moderne tijd niet onbekend. Een bekend voorbeeld van nepotisme in de moderne tijd is
erfopvolging in een republiek:
In
Noord-Korea werd Kim Il Sung opgevolgd door zijn zoon Kim Jong Il
In
Congo-Kinshasa werd Laurent-Désiré Kabila opgevolgd door zijn zoon Joseph Kabila
In
Cuba Fidel Castro en zijn opvolger en broer Raúl Castro.
De populaire naam voor nepotisme is vriendjespolitiek.


Gelukkig heeft Pro Bruxsel mede door het feit dat we een nieuwe partij zijn, met zo een probleem niet te maken. Ik kan het me toch niet laten om me af te vragen waarom het zo populair is. Brengen “dochters en zonen van” dan zoveel stemmen op? Speelt de financiële kant mee met de overtuiging van nakomelingen? Wordt politieke ervaring en kennis misschien meegegeven met de genen? Wat het ook moge zijn. Het blijft een tendens van alle tijden wat niet wil zeggen dat het daardoor zijn efficiëntie heeft bewezen. In een democratisch land kunnen we hier toch niets aan doen aangezien het ieders burger recht is om aan verkiezingen deel te nemen!
.

4/04/2009

Nog 63 dagen te gaan

.
Wanneer ik deze morgen naar de handtekening sessie reed( met de fiets!) ben ik eventjes gestopt voor het plein voor het Europees parlement. Het was daar een puinhoop gevolg van het mooie weer van gisteren. Het kleine beetje groen in deze buurt werd optimaal benut door alle buurtbewoners om er een picnic of een drinknic te houden. De twee vuilbakjes die rondom het parkje, dat eigenlijk meer een rond punt is, konden de druk niet aan waardoor het vuil is blijven liggen in kleine hoopjes.

De kuisploegen waren 24 uur na deze uitspattingen nog altijd niet te bespeuren en ondertussen had al menig toerist de puinhoop op foto vereeuwigd.

Een kuisploeg optrommelen in het midden van de week is moeilijk en daarom ook duur. Door het spontaan ontstaan van deze gebeurtenissen zijn er een tal van onvoorziene problemen die opdagen. Een grootstad zoals Brussel moet met dat soort van problemen kunnen omgaan. Speciale problemen vereisen dus ook een aangepast statuut waarin er plaats is, financieel en logistiek, voor specifieke oplossingen. Nog een reden om Brussel als en volwaardig gewest te beschouwen zodat het niet moet rekenen op anderen om specifieke problemen te kunnen aanpakken! Dit is maar een klein voorbeeldje maar als we een beetje verder kijken zijn er andere situaties die, zeker in Brussel ,nood hebben aan een specifieke aanpak.
.

3/04/2009

Nog 64 dagen te gaan

.


.
DIVERCITY COORDINATION POUR DEVELOPPEMENT BRUXELLES - Ma-Tvideo France3
INTERVIEW DE DESIRE PORTE PAROLE DE LA COORDINATION GENERALE POUR LE DEVELOPPEMENT A BRUXELLES EN DISCUSSION AVEC UN MILITANT DE PRO BRUXSEL AU COURS DE LA FETE MULTICULTURELLE ORGANISEE PAR LE CBOE BXLES A L INITIATIVE DE MR AHMED EL KTIBI ECHEVIN ET DEPUTE PS BXLES FETE DU 29 MARS 2009 A LAEKEN PLACE EMILE BOCKSTAEL ..

2/04/2009

Nog 65 dagen te gaan

.
Ik ben op een pagina terechtgekomen dat het parkeerbeleid binnen het mobiliteitsplan van Brussel beschrijft. Interessant want daar wordt heel duidelijk weergegeven dat het op gewestelijk vlak zal moeten worden aangenomen. Moeten we dan niet eerst zorgen dat Brussel een volwaardig gewest wordt om dat te kunnen realiseren?

http://www.mobielbrussel.irisnet.be/articles/de-mobiliteit-van-morgen/Parkeerbeleid

Dit is wat er staat: “Het IRIS 2-Plan voorziet een gecoördineerd parkeerbeleid op gewestelijk niveau dat tot doel heeft het langparkeren tegen te gaan, rekening houdende met de bewoners en de commerciële activiteiten. Er wordt momenteel een Gewestelijk Parkeeragentschap opgericht. Dat agentschap moet toezien op de samenhang van het parkeerbeleid voor het ganse Gewest.”

Nu stel ik me daar wel vragen bij aangezien Elsene, zoals ik het gisteren beschreef, zijn eigen gemeentelijke parkeeragentschap (gemeentelijke Parkeerobservatorium, GPO) heeft opgericht om het nieuwe parkeerplan dat ze hebben ingevoegd te kunnen beoordelen en aan te passen indien nodig. Het is duidelijk dat de verschillende instanties geen rekening met elkaar houden en elk op hun eigen houtje handelen. Of dit nu komt door een te weinig aan middelen of de onduidelijkheid over wie nu echt bevoegd is voor deze materie, weet ik niet. Ik weet wel dat hierdoor heel veel middelen worden verspilt aangezien er dubbel werk wordt geleverd dat uiteindelijk weinig resultaten met zich meebrengen.
Nog eens een reden waarom de regio Brussel een volwaardige regio moet worden die dit soort van dingen SAMEN met de andere instanties organiseert. Zoals het nu gebeurd kan het niet verder!
.

1/04/2009

Nog 66 dagen te gaan

.
Vandaag is het nieuwe parkeerplan van Elsene in werking getreden. Het is de bedoeling de mobiliteit, of eerder de immobiliteit van Elsene op te lossen.

Toen ik vorig jaar in Elsene ben komen wonen stond ik perplex van de situatie hier aangaande het parkeerbeleid. De helft van mijn straat ligt op het grondgebied van Elsene en de andere helft ligt op het grondgebied van Etterbeek. In Etterbeek is parkeren betalend en in Elsene niet dus kwamen de mensen natuurlijk allemaal bij ons parkeren. Het resultaat is dat de Elsenaren uiteindelijk de dupe waren. Ik ben toen naar de gemeente geweest met de vraag of het mogelijk was om een parkeerkaart te krijgen om bijvoorbeeld in het betalende gedeelte van Etterbeek te mogen staan. Dat was echter niet mogelijk dus kon ik maar 1 ding doen. Mijn auto laten staan en de fiets nemen.

In de introductie tekst van de brochure over het nieuw parkeer plan zegt Willy Decourty, Afgevaargdigde-Burgemeester van Elsene, dat we voor het openbaar vervoer, te voet of met de fiets gaan, moeten kiezen. Dat is goed maar ondertussen moet die auto wel ergens blijven staan. En daar is parking voor nodig dus dat slaat nergens op! Er moet gewoon meer parkeerplaats voorzien worden en daar wordt juist geen werk van gemaakt. Integendeel het systeem wordt nog ingewikkelder gemaakt door bijvoorbeeld drie zones te introduceren. Mijn straat valt buiten die drie zones en voor ons veranderd de situatie dus niet. Geen verbetering maar wel een verslechtering want nu komen de betalende Elsenaren zich ook tussen de betalende Etterbekenaren in onze straat parkeren. Chaos allom!

Ik ben wel blij te mogen lezen dat op termijn de openbare ruimte weer ingedeeld zal moeten worden. Als er meer aanpassingen worden gedaan om alternatieve vervoermiddelen te stimuleren dan zal de situatie ook evolueren.

Parkeren zou in wezen wel een regionale bevoegdheid moeten worden want het kan niet zijn dat verschillende gemeenten niet samenwerken op dit gebied. De verschillende regelgevingen die elke gemeente heeft, maakt dat de situatie ronduit belachelijk wordt. Niemand weet nog waar hij wel of niet mag parkeren en zelfs onder welke gemeentelijke bevoegdheid ze vallen als ze ergens parkeren.

Dat het gewest deze problematiek in handen zou moeten nemen is overduidelijk. Dan pas kan er vereenvoudigd en coherent systeem worden uitgebouwd voor heel Brussel. Hiervoor moeten er dus inderdaad budgetten worden vrijgemaakt. Dat is juist de redenen waarom het tot nu toe nog niet is gebeurd.

We vallen dus weer in de eeuwige polemiek van de twee gewesten die de macht over het gewest Brussel niet uit handen willen geven en dus Brussel niet willen aanzien als een volwaardig gewest. Hierdoor pompt elk gewest apart een beetje geld in Brussel zonder echt rekening te houden hoe er echt SAMEN, ENSEMBLE, TOGETHER naar oplossingen kan gestreefd worden. Met de echte problemen worden geen rekening gehouden en de gemeenten proberen dus maar elk op eigen houtje naar een oplossing te zoeken. Hierbij gaat heel veel geld en tijd verloren.

Brussel heeft specifieke noden en daarom is het zo belangrijk dat hij ook voor die noden een oplossing kan bieden. Anders wordt Brussel onleefbaar!
.