1/05/2009

Nog 37 dagen te gaan


Vandaag stond er niet echt veel op het programma maar ik heb ervan geprofiteerd om eens mijn Brusselse familie op te gaan zoeken. Met drukke tijden zoals deze komt het er niet altijd van en toch is het belangrijk aangezien ik denk dat de meeste stemmen vanuit de directe omgeving moeten komen.
Het Brusselse accent is toch nog altijd iets dat de mensen charmeert want weeraleens heb ik goed gelachen met sommige van de uitspraken van mijn familieleden die echte Brusselaars zijn. Peike en meike, wat es dat ei met doenen bazaar allemo, pazop want d’ajuine zen doe, ik vind het gewoon fantastisch! Het is een cultuur die zeker en vast moet in ere gehouden worden. Toch vind ik niet dat het de job is van de VGC ( Vlaams Gemeenschapscommissie). Het Brussels is, (en wordt trouwens alleen gesproken door echte Brusselaars) iets typisch van de Brusselaars en daarom moet het in de eerste plaats in ere worden gehouden door Brusselaars en niet door er subsidies van Vlamingen tegenaan te gooien, en door er een week mee uit te pakken. Brussels moet in het dagelijkse leven teruggebracht worden door, het enige dat het kan doen herleven namelijk het gewoon zijn van het te horen en zoveel mogelijk mee moeten om te gaan. Ik spreek Brussels, mo gelek da ze’t zegge, mé hoer op, omdat ik het thuis niet heb meegekregen. Zeker als zoon van een lerares, moest er toen nog ABN worden gesproken. Algemeen beschaafd Nederland, is goed , maar een beetje cultuur en traditie in de vorm van een Brusselse istourke de temps en temps kan gene kwoed. Dus lot ons allemoe neki ons schunste Brussels buven hoele. We goen dij joengere ne ke lere wa echt Brussels es!
.

Geen opmerkingen: