Nog 29 dagen te gaan

.
Terugkomende van Mechelen per trein ben ik Mieke Vogels tegengekomen in het Noordstation. Spijtig genoeg ging ze de andere richting uit anders had ik ze zekere eens aangesproken. Is dat nu gewoon omdat ik zelf een beetje aan politiek doe dat ik al die mensen herken? Of zijn die mensen nu ook meer op weg dan gedurende hun gewone regeerperiode. Het is alleszins leuk om al die personen eens in het echt te zien want ze zien er toch anders uit dan op “den tv”.
Ik heb mooie grote Pro bruxsel stickers laten drukken om op de auto’s te laten kleven. Gewoon het logo met de tekst: Stem op , votez pour PRO BRUXSEL Ik vind dat het niet meer moet zijn. Al die mensen die hun gezicht in het groot op hun wagen kleven getuigen voor mij van iets te veel egocentriciteit. Om niet te zeggen dat het een vorm van opportunisme is waar ze in de eerste plaats zichzelf teniet aandoen. Zo zag ik bijvoorbeeld voor het gemeentehuis van Vincent Dewolf zeker 4 wagens staan die volledig waren bekleed met grote stickers met “zijn smoel” op. Als ik zeg volledig was het echt wel volledig want er stond een 2pk bij en de morfologie van een 2pk is van die aard dat hij moeilijk te bekleden is in zijn totaliteit. Daarmee zag ik dat het eigenlijk een rode 2CV was die volledig met blauwe klevers was bekleed. Hoe kitscherig en hoe minder smaakvol, hoe beter. Lang Leve de retro affiches van in den goeie ouwe tijd!
Deze avond zijn Chantal en ik ook naar de Claridge geweest waar een avond was gepland voor de “beau Monde” van Brussel. Het was inderdaad zo dat het meer op een privé feestje van de elite van Brussel leek dan een echt Brussels feest. Zelfs mevrouw Uytebrouck heeft de tijd genomen om zich als echte vedett te komen wanen. Desondanks ze ons beide kent, spendeerde ze zelfs geen blik aan ons. Dat hoort waarschijnlijk bij het vedettschap van Hare Groene Hoogheid.
Ik heb nog vlug een paar fotootjes genomen van mijn autootje om mijn mooie stickers te kunnen laten zien. Het was al donker maar ik zal later nog een fotootje trekken in de dag.

MORGEN WORDEN DE LIJSTEN BINNEN GEBRACHT OM 13 UUR AAN HET JUSTITIE PALEIS. IEDEREEN IS WELKOM OM DIT EVENEMENT TE KOMEN MEEMAKEN. DE EERSTE TWEETALIGE BRUSSELSE PARTIJ OOIT!!!!!!



en dan nog het laatste goede nieuws door middel van een artikel van Le soir:

Alain Maskens sera candidat

Politique Le fondateur (démissionnaire) de Manifesto rejoint ProBruxsel

Si la plupart des listes électorales sont clôturées, tel n’était pas le cas pour ProBruxsel. Nouveau venu sur la scène régionale, le parti a confié sa 72e place à Alain Maskens.
Fondateur de l’ASBL Manifesto, auteur de trois Manifestes bruxellois, ce cancérologue a activement contribué à secouer la société civile bruxelloise, ces dernières années.
Convaincu que les Bruxellois doivent prendre leur avenir en mains, en revendiquant, pour leur Région, davantage de compétences, Alain Maskens a, au fil des mois, porté la cause régional(ist)e bruxelloise dans tous les cénacles. « Un exemple : l’enseignement ; il faut que Bruxelles puisse gérer ses écoles, sans dépendre des Communautés française et flamande. Pour prendre en compte nos spécificités, comme la nécessité d’un bilinguisme poussé français/flamand ou de programmes intégrant mieux la diversité. »
Depuis 2003, date du premier Manifeste, le message a pris corps. Autour de Manifesto puis d’Aula Magna, des représentants de la société civile se sont investis dans les Etats généraux. Qui ont fait naître « un sentiment d’appartenance à Bruxelles, davantage qu’une identité bruxelloise », se félicite Alain Maskens. Un parti, aussi, ProBruxsel qui a, voici plusieurs mois, fait le constat que les partis démocratiques pensaient encore souvent la Belgique (et sa capitale) comme la réunion de deux Communautés. Alain Maskens, lui, a tenté jusqu’au bout de convaincre les partis traditionnels. En vain. « Je rejoins donc ProBruxsel, comme indépendant », annoncera-t-il officiellement ce matin.
Non sans avoir longuement hésité. Parce qu’il ne nourrit guère d’ambition politique. « Mais j’ai le sentiment que beaucoup de choses ont bougé, ces derniers mois à Bruxelles, c’est fort ce qui s’est passé. On a une opportunité, il faut la saisir. Alors, je franchis le pas. En espérant planter une petite graine qui, un jour, sera un arbre. » Celui d’une Région largement maîtresse de son destin.
.