23/05/2009

Nog 14 dagen te gaan

.
Deze morgen ben ik naar een debat geweest ter gelegenheid van de “red de solidariteit” actie van vandaag. Alweer mocht blijken dat de mensen niet echt geïnteresseerd meer zijn in de politiek want er was een heel lage opkomst. Toch vond ik een bepaald aantal van de uitspraken van heel groot belang. Behalve het argument dat onderwijs best geen Brusselse bevoegdheid wordt kwamen alle punten heel goed overeen met wat Pro Bruxsel naar voren probeert te brengen.
Dat we op een andere manier moeten denken over Brussel is zeker. Brussel is dan ook erg geëvolueerd gedurende de laatste 20 jaar en dus moet daar rekening mee gehouden worden.
Toekomstgericht moet men proberen niet te reageren volgens de staatsstructuur (Vlaams-Brussel, Vlaams, Waals-Brussel, enz) maar gewoon volgens de noden van het grondgebied. Dat is ook de reden waarom men afstand moet nemen van taal gebonden aan een cultuur (façon de faire) en als een representatie van een hele bevolking.
Door het feit dat steden alsmaar gewichtiger worden is het belangrijk dat dit land niet langer wordt bepaald door een 3poligheid maar eerder door een 5poligheid. Dat wil dus zeggen dat de gewesten wel als toekomstgerichte beheerders mogen worden aanzien maar niet als de belangrijke beslisser. Het zijn dus de noden van de grootsteden die bepalend gaan zijn om beslissingen te nemen. Toch heerst er in Brussel een antistedelijke mentaliteit, en dat is omdat de elites die beslissen over Brussel, meestal buiten de stad wonen. Het feit dat het Brusselse gewest wordt beheerd door de twee andere gewesten waarvan hun leiders merendeel uit dorpelingen bestaan is hier de eerste oorzaak van. Bij de gemeentelijke verkiezingen daarentegen is de situatie gelukkig andersom.
Ook op dit debat werd er beaamd dat Brussel als gewest niet kan worden vergeleken met de andere twee gewesten. De problemen zijn er anders, dus zijn ook de middelen die de noden moeten inwilligen heel specifiek.
Om even terug te komen op het onderwijs moet ik wel toevoegen dat ik begrijp waarom er werd gezegd dat onderwijs best geen Brusselse bevoegdheid zou moeten worden. Het is namelijk zo dat in België, de voogd, of het hoofd van de familie, het recht heeft om zijn eigen school te kiezen voor zijn kinderen. Als er maar één soort school zou bestaan (de tweetalige school) dan valt automatisch die regel in het water wat een spijtige zaak zou zijn. Er kan nagedacht worden over alternatieven en ik denk dat in werkelijkheid en zeker in het begin, tweetalig onderwijs zal bestaan uit uitwisselingen tussen de Nederlandstalige scholen en Franstalige scholen. Later moet er toch wel eens nagedacht worden hoe Brussel die scholen nog meer kan doen samenwerken en zelfs doen versmelten in verschillende soorten scholen met een tweetalig onderwijssysteem. Het is onaanvaardbaar dat de studenten van Brussel minder tweetalig zijn dan de studenten die afstuderen juist buiten Brussel. Dat is dus ook de reden waarom tegenwoordig een trend bestaat waar mensen van buiten de stad, naar de stad komen werken omdat ze meer talen spreken. Naar de toekomst toe moeten we proberen de trend om te draaien en ervoor zorgen dat de Brusselaars de goede jobs , binnen maar ook buiten Brussel, kunnen invullen.
Taal blijft in elk geval heel belangrijk en zal nog heel veel ter duscutie worden gebracht. Ik heb vandaag wel een zin gehoord die ik niet rap zal vergeten.
Door het feit dat meer en meer Franstalige Brusselaars Nederlands leren spreken is Brussel misschien wel aan het ontvlaamsen en meer en meer aan het vernederlandsen. Pour le dire encore une fois en français: Bruxelles est entrain de dé-flamendiser et entrain de ce Néerlandifier.



Na het debat zijn we naar de hertrouw geweest op de grote markt. Koppels die getrouwd zijn over de taalgrens heen mochten daar nog eens hertrouwen als symbool van solidariteit. We vonden dat we daar zeker aanwezig moesten zijn. Wat ik wel raar vond was het feit dat NVA daar aanwezig was want zij zijn niet echt te vinden voor dat soort van evenementen.
Toen de koppels buitenkwamen hebben we geprobeerd om flyers uit te delen maar dat ging niet echt goed. De politie heeft zelfs gevraagd aan de NVA om te stoppen. Wij bleven gewoon doorflyeren en daar was NVA duidelijk niet blij om. Ze kwamen ons zelf op een heel onaangename manier aanspreken alsof we verantwoordelijk waren voor hun verbod. We zeiden dan maar dat ze gewoon mochten door flyeren en dat we er geen probleem mee hadden. Ik heb nadat ze lang hebben aangedrongen toch maar een flyertje van hun aanvaard. Dat is ook het moment dat ik begrepen heb waarom de politie aan hen vroeg om te stoppen. De NVA was gewoon gal aan het spuwen tegenover taalgemengelde huwelijken. Daarbovenop vonden ze dat de mensen, die zich vrijwillig hebben ingeschreven, werden gebruikt om een vals bericht over te brengen. Tot mijn groot plezier was hun actie eigenlijk in dovemans oren gevallen en ik denk dat het de beste manier is om met dat soort van provocatie om te gaan.


Nog een leuke foto van een SPA'r die de fietsen van Pro Bruxsel probeert na te bootsen. Maar dan op zijn eigen manier.





Geen opmerkingen: