Nog 75 dagen te gaan

.
Handtekeningen verzamelen. Dat is één van de minder aangename dingen die bij de politiek horen, Nationale of al gevestigde partijen hebben het voordeel van hun grote groep militanten, die daarom niet specifiek in Brussel wonen, in te zetten om die handtekeningen te gaan ophalen. PROBRUXSEL als beginnende politieke partij moet met een heel klein groepje mensen alle 500 handtekeningen gaan halen. Mensen die dus zelf op de lijst staan en die ook nog eens zelf alle documenten naar de gemeente moeten gaan brengen. Hiermee geef ik dan ook de eerste vorm van oneerlijkheid aan die deze regelgeving met zich meedraagt.

De regelgeving waarover ik het heb bepaalt dat elke nieuwe partij in België, of een handtekening van een parlementariër, of 500 handtekeningen van stemgerechtigde burgers moet verzamelen, om een lijst te mogen binnenbrengen voor de volgende verkiezingen. Die wet is gemaakt om te vermijden dat er te veel extreem rechtse partijen zouden worden opgericht.
In Brussel bestaat rond deze wet nog een tweede ongelijkheid want alleen de Nederlandstalige Brusselaars mogen tekenen voor de Nederlandstalige lijst. Hetzelfde geld voor de Franstalige lijst. Als men weet dat er maar 10 % Nederlandstalige Brusselaars wonen in Brussel begrijpt u ook dat die mensen heel moeilijk te bereiken zijn in vergelijking met de Franstalige Brusselaars. Gelukkig hebben we een mooie plek gevonden in Brussel waar de Nederlandstalige graag vertoeven, namelijk de Bibliotheek op het muntplein.


We zijn vroeg begonnen met onze zoektocht naar handtekeningen en staan er dus al heel goed voor. We hebben in totaal al 500 handtekeningen bij elkaar kunnen krijgen, Maar ook hier ontstaat een oneerlijkheid en dat is dus al de derde aangaande deze regelgeving. De handtekeningen moeten nagekeken worden op de verschillende gemeenten en door middel van een gemeentezegel worden goedgekeurd. Als de persoon die zijn handtekening heeft gegeven, niet officieel woont waar hij het heeft vermeld of de persoon denkt dat hij als Nederlandstalige is ingeschreven maar dat niet zo is of als het geschrift niet duidelijk is kunnen de handtekeningen afgekeurd worden. Tot daar toe kunnen we nog volgen maar als we zien dat we in sommige gemeenten moeten wachten tot 1 april om de goedgekeurde handtekeningen terug te krijgen wil dat zeggen dat we niet eens weten hoeveel er zijn goedgekeurd. Om het verhaal volledig surreëel te maken is het heel raar te zien dat andere gemeenten de handtekeningen WEL al terugbezorgen met gemeentezegel voor goedkeuring. Wat zegt de regelgeving hier dan over?
Als er nu plots een situatie ontstaat waar, laat ons zeggen, een tiental nieuwe partijen worden opgericht, wat uiteindelijk een democratisch recht is. Is het dan de bedoeling dat die tien partijen gaan vechten om elk die 500 handtekeningen te vinden? De situatie doet zich in werkelijkheid nu al voor. Aan de hoofdstedelijke bibliotheek stonden vorige week drie verschillende partijen handtekeningen te verzamelen. Ik denk dat ten eerste de bibliotheek, ten tweede de mensen die uit de bibliotheek stappen en ten derde de handtekeningjagers hier niet mee opgezet zijn.
Een laatste en toch niet onbelangrijke onregelmatigheid in deze wet is het feit dat er in sommige gemeenten tot bijna 30% van de handtekeningen wordt afgekeurd en dat in andere gemeenten de afgekeurde handtekeningen nog niet eens 10 % bedraagt. Is het dan de bedoeling dat we van het goede humeur van de bevoegde ambtenaar afhangen? We weten ook dat er in elke gemeente een bepaalde kleur de zwaandel draait. Is het daarom dat er dergelijk verschillen ontstaan? Uit schrik of uit ondemocratische gedachtegoed?
Wie heeft die wet uitgevonden en heeft die persoon eigenlijk wel eens goed nagedacht aan de gevolgen ervan? Waarom is het toch zo moeilijk om een handtekening van een parlementariër te verkrijgen? Zijn zij zelf dan zo ondemocratisch dat ze geen andere partijen willen zien verschijnen. Het geeft ons alleszins een goed idee hoe het er dus echt aan toe gaat in de politiek! Ieder voor zich.
Maar we geven ons nog niet gewonnen. We gaan ervoor tot we zeker zijn dat we aanwezig zijn in dat zelfde parlement die ons liever ziet gaan dan komen!