20 jaar geleden was er een kindje ten vondeling gebracht,Aan dit nieuwe leven werd de naam B.Russel gegeven.
Vanwaar kwam toch al die pracht in het midden van de nacht?
De ouders onbekend en misschien zelfs niet meer in leven.
Het duurde echter niet heel lang want heel onverwacht,
kwamen twee ouders het hoederecht opeisen van dit mensenleven.
Zowel mevr Vlaanderen als Dhr Wallonië vonden dat als oppermacht,
het hoederrecht over dit kindje aan hen moest worden toegewezen.
Onbedacht werd B.Russel dan maar in co-ouderschap ondergebracht.
Zo leefde het kindje dus constant tussen een dubbel gemeenschapsleven.
Jaren verstreken en het kindje werd tot een mooie twintiger opgebracht.
Zijn jeugd was geen luizenleven want er is hem veel meegegeven.
Hij heeft kennis van vele talen en hij is een bijzonder goede arbeidskracht.
Zelfs N.Ato en E.Uropa hebben hem het volle vertrouwen toegeschreven.
B.Russel heeft wel gemerkt dat zijn entourage hem soms uitlacht.
Want hij is de enige die na al die jaren in het ouderlijke huis is gebleven.
Hij verdient goed zijn leven maar zijn ouders maakten misbruik van hun volmacht.
Jaren heeft hij dus zijn centjes ondoordacht aan zijn ouders weggegeven.
Verandering was hoognoodzakelijk als hij nog iets wou geven aan zijn nageslacht
Hij sprak zijn ouders aan en zij dat hij al veel te lang was thuisgebleven.
Zowel Mevr Vlaanderen als Dhr Wallonië hadden een andere toekomst in gedacht.
Eentje waar ze nog heel lang op de kosten van hun kindje konden leven.
Maar B.Russel kwam tot de conclusie dat hij al veel te lang had gewacht,
met het beslissen op welk pad hij zich in de toekomst ging begeven.
Als hij zelf een beter boek wou kopen had hij gewoon nood aan meer koopkracht.
Door de dingen in handen te nemen kon hij ook zelf werken aan een prinsenleven.
Zijn ouders maakten gebruik van al hun mach en overtuigingskracht,
om hun zoon op andere gedachte te kunnen brengen, al was het maar even.
Hun luxe en overdaad was immers in grote mate door hun kindje toegebracht.
Maar B. Russel wist nu zeker dat de situatie niet ging verbeteren als ze samenbleven.
Wat niemand had verwacht gebeurde toen tijdens die verkiezingsnacht.
Toen hij de stemmen aan het tellen was kwam hij de liefde van zijn leven tegen.
Daar stond ze plots, handtekeningformulieren in de hand en vol met strijdkracht
Ze noemde P. Robruxsel, en ook zij was voor meer bevoegdheid aan het streven.
Dat hem dit ooit ging overkomen had hij zelfs in zijn wildste dromen nooit gedacht
Ze begrepen elkaar perfect en spraken onmiddellijk over het huwelijksleven.
Ze vonden waar ze al zolang hadden op gewacht , dat ene ding, die eendracht.
Toen Mevr Vlaanderen en Dhr Wallonië hun gezamenlijk kind zagen opleven,
konden ze niet anders dan geven wat B.Russel zo lang had op gewacht
meer bevoegdheden, meer middelen zodat hij zijn doeleinden kon nastreven.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten