Nog 72 dagen te gaan

.
Brusselse parlementariërs mogen een officiële handtekening geven ter vervanging van de 500 handtekeningen die een nieuwe partij moet vinden om te mogen deelnemen aan de verkiezingen. Voor de Europese verkiezingen mogen Kamerleden en Senatoren ook tekenen maar daar moeten er wel 5 handtekeningen worden gegeven ter vervanging van de 5000 burgerhandtekeningen. Omdat het onbegonnen werk was om 5000 handtekeningen te gaan zoeken hebben we besloten al onze troeven op de kamer en senaat te gooien. We hebben al de zetelende mensen een aangetekende brief gestuurd met de vraag of ze ons als nieuwe partij wilde voorzien van een handtekening. We hebben geen antwoord terug gekregen. Deze regelgeving die werd ingevoerd om te vermijden dat er nog te veel extreem rechtse partijen zouden deelnemen aan de verkiezingen, is intussen zijn doel voorbijgestreefd. Nu krijgen nieuwe partijen, zelfs die die voor samenhorigheid pleiten dus ook geen kans meer om te bestaan. De elite heeft zichzelf dus beschermd voor het gevaar dat van onderuit zou kunnen binnen sluipen. Van een ondemocratisch gedachtegoed gesproken! Ik kan alleen maar verwijzen naar de reactie van Mijnheer Vanackere in de aflevering van Phara die ik hier gisteren heb geplaatst. Hij zegt dat er kan onderhandelt worden over hoe de stemverdeling gebeurd en daar tegenover krijgen we dan misschien een handtekening. Dat is niet de bedoeling van die handtekening en dat slaat duidelijk op gemanipuleerd politiek waar de kleine mag meedoen zolang hij maar zwicht voor de eisen van de grote partijen. Daar doen wij niet aan mee!

Gisteren zijn we ter observatie naar de Kamer getrokken om te kijken langs waar de mensen binnen komen. Er was enorm veel volk aan het werk maar het spijtige van de hele zaak is dat ik het niet over de Kamerleden zelf heb. In het halfrond was namelijk bijna geen kat te bespeuren buiten een paar krantlezende kamerleden die niet geïnteresseerd waren in het gesprek dat vooraan werd gevoerd. Behalve als het woord BHV ter sprake kwam werden de gemoederen plots heel hitsig. Er heerste zelf een zekere sfeer van leedvermaak in de lucht.

Onze expeditie tocht bracht ons dus niet echt heel veel bij. Dus zijn we maar flyers gaan uitdelen aan het culturele centrum van Ukkel. Daar ging een spektakel ‘L’enfant Multiple’ door van La Compagnie Studio Tapage. Een musical waar ik danig van onder de indruk was. Ik kan iedereen aan raden naar dit stuk te gaan zien dat door kinderen volledig live word gebracht.

Heel dit gebeuren gebeurt op vrijwillige basis en ik vind het heel raar dat dit soort van initiatieven niet beter wordt ondersteund door de overheid. Als er geld is om een kunstwerk te kopen voor 1.200.000 Euro, waarom kan er dan geen toenadering zijn in de richting van minder grotere en daarom zeker geen minderwaardige creaties? Het is hoog tijd dat er werk wordt gemaakt van een betere verdeling van budgetten in de cultuur sector want initiatieven zoals Studio Tapage hebben het financieel moeilijk te verduren in deze tijden. Het zou bijvoorbeeld een goed idee zijn om een soort loket op te richten waar kleine initiatieven een budget kunnen aanvragen zonder door een rompslomp van papierwerk en tijdsverlies te moeten gaan. Zeker voor initiatieven zoals Studio Tapage die al een goede reputatie met zich meedragen zou het geen probleem mogen zijn om budgetten te ontvangen. Grote sommen geven aan één groot werk, daar heeft de bevolking weinig aan. Het onderverdelen van die grote som, laat toe meer mensen met cultuur in contact te doen komen. Het is meer werk voor de bevoegde instanties maar de bevoegde instanties staan ook in voor het welzijn van de samenleving. En dan zijn de kosten geoorloofd.
.