11/10/2010
Ik heb deze tekst vandaag ontvangen en ik kan me er helemaal in vinden!!
Solidariteit maakt een cultuur groot
De voorzitter van het Vlaams parlement, Jan Peumans (N-VA), sprak op 11 juli zijn bezorgdheid uit over het ‘gebrek aan identiteit’ in Vlaanderen. Het is immers die identiteit die moet ‘leiden tot natievorming’. Als gevolg van dit gebrek is het belang van die natievorming ‘nog niet voldoende doorgedrongen om de gehele bevolking te overtuigen’. Voor Peumans heeft de Vlaamse deelstaat dan ook de opdracht om deze leemte ‘op te vullen’. Tegelijk hekelt de parlementsvoorzitter een aantal ‘artistieke en intellectuele kringen’ voor wie het bon ton zou zijn om ‘het Vlaamse identiteitsgevoelen te minimaliseren, ja zelfs te ontkennen’.
Als burgers die beroepshalve voortdurend met cultuur - in de breedste betekenis van het woord - begaan zijn, verwerpen wij het discours over cultuur en identiteit dat hier wordt geëtaleerd. Het holt de begrippen cultuur en identiteit uit en vormt ze om tot manipulatieve instrumenten voor politieke doeleinden. We hébben al een cultuur en we hébben al een identiteit. Beide zijn ze meervoudig. Ze zijn ook, maar niet exclusief Vlaams. We willen dan ook niet dat ze ‘opgevuld’ zouden worden met een Vlaams-nationalistisch concept. Dat zou een verarming betekenen en een aanval op wie we vandaag zijn.
1. Omdat het een proces van uitsluiting en vervreemding is.
Geert Bourgeois (N-VA) maakte als mediaminister heisa over een liedje van Clouseau: ‘Een Belgicistisch propagandaliedje, een pleidooi voor slecht bestuur’. Toen in 2009 de VRT het Belgavoxconcert uitzond, reageerde Bourgeois furieus: ‘Ik vind dit absoluut niet kunnen. Het gaat om een initiatief dat de Belgische identiteit wil versterken.’ Deze uitlatingen illustreren duidelijk een verwerpelijk trekje van de ‘Vlaamse identiteitsvorming’: de ene identiteit wordt de hemel in geprezen, de andere - hier de Belgische - wordt verwenst. Dat is voor ons onaanvaardbaar.
We verzetten ons ook tegen de beeldvorming die mensen in ons land tegenover elkaar stelt als onverzoenbare cultuurgroepen. We aanvaarden niet dat onze Franstalige landgenoten worden voorgesteld als dragers van een cultuur die gekenmerkt zou worden door gebrek aan verantwoordelijkheid, luiheid, profitariaat, diefstal en expansiedrang.
2. Omdat het een asociale agenda verbergt.
Het Vlaams-nationalisme, dat lang geleden de uitdrukking was van een terecht verzet tegen discriminatie, is vandaag een ‘economisch nationalisme’ geworden. Het profileert zich met thema’s als de transfers, de zogezegde ‘blanco cheques aan de Walen’, het ‘zakgeldfederalisme’, enz. Bart De Wever heeft een verhelderend licht laten schijnen op wat Vlaamse identiteit en cultuur vanuit dat sociaal-economisch oogpunt zoal inhouden. Hij deed dat toen hij in de onderhandelingsgesprekken doodleuk stelde dat de Vlaamse werkgeversorganisatie Voka zijn eigenlijke baas is en dat hij pas tevreden is als Voka dat ook is. Wie het sociaal-economische programma van N-VA erop naleest, ziet dat De Wever de agenda van Voka tot die van zijn partij heeft gemaakt. Dat opent het weinig aantrekkelijke perspectief op een Vlaanderen waar het economisch gewin primeert en sociale verworvenheden afgebroken worden. Er zal drastisch gesnoeid worden in de gezondheidszorg, de pensioenen, de werkloosheidsuitkeringen, de bijstand. Wie verzekerd wil zijn tegen ziekte of inkomensverlies, wie verzekerd wil zijn van een leefbaar pensioen, moet dat maar kopen op de privémarkt.
Het discours over ‘wat we zelf doen, doen we beter’, over ‘Vlaamse cultuur en identiteit’, fungeert als glijmiddel om die asociale agenda aanvaardbaar te maken, in naam van de competitiviteit en van ‘Vlaanderen, eerste regio in Europa’.
3. Omdat het de weerbaarheid van de burger verzwakt.
Behalve met de Vlaamse vlag, zwaaien de Vlaams-nationalisten ook graag met de Europese vlag. Dat lijkt misschien tegenstrijdig, maar is dat allerminst.
De Vlaams-nationalisten willen Vlaanderen loskoppelen van het economisch zwakkere Wallonië. Het nationale niveau is wat beide regio’s verbindt en de Vlaams-nationalistische agenda in de weg staat. Daarom wordt gebruik gemaakt van het supranationale niveau Europa om het nationale niveau België te laten ‘verdampen’.
Het supranationale Europa voert een beleid waarbij de sociaal-economische agenda van de Vlaams-nationalisten perfect aansluit. Het verzet tegen die asociale agenda wordt in hoofdzaak gevoerd op een nationaal niveau: Griekenland, Portugal, Frankrijk. Het is precies op dat beleidsniveau dat de sociale ‘veroveringen’ zijn gerealiseerd en vooralsnog het best gevrijwaard kunnen worden. Als de burgers hun sociale belangen doeltreffend willen verdedigen, dan doen ze dat het best in verbondenheid met elkaar. Het terugplooien op steeds kleinere en strikt afgebakende ‘cultuurgemeenschappen’ staat haaks op de mogelijke ontwikkeling naar een sociaal Europa en Europese samenhorigheid. Precies omwille van zijn meertaligheid, zijn verscheidenheid aan talen en culturen en zijn kosmopolitische Europese hoofdstad, ligt het binnen de mogelijkheden van ons land om op dit vlak een lichtend voorbeeld van eenheid en solidariteit te zijn. Een model voor de samenleving van morgen.
De onderliggende gedachte van de oproep van Peumans is dat een cultureel homogene Vlaamse staat een betere maatschappij zal zijn dan het meertalige, interculturele België. Maar net dat kosmopolitische en interculturele is bepalend voor de wereld van morgen. In plaats van dat te ontkennen, moeten we ons afvragen wat er gebeurt als we het multiculturele omarmen. Dat gaat niet ten koste van eigenheid en creativiteit. Integendeel. Wel vereist het een kritische kijk op de relatie tussen cultuur en macht.
De ‘Vlaamse cultuur en identiteit’ waarvan we volgens Jan Peumans doordrongen moeten worden, is een aberratie waar geen enkele doorsnee burger op zit te wachten. Telkens opnieuw wordt door enquêtes bevestigd dat ook de meeste Vlamingen voorstander zijn van het behoud van België en een leefbare verstandhouding willen tussen gewesten en gemeenschappen. Meer en meer Franstaligen in Brussel sturen hun kinderen naar een Nederlandstalige school. ‘Het is goed meerdere talen te kennen’, vinden meer en meer Brusselaars, van welke origine ook. Ze zien in meertaligheid een middel om vooruit te komen. De eeuwige bestuiving, de eeuwige wederzijdse contacten, het internationale, dat is de rijkdom en de kracht van cultuur.
België staat voor veel meer dan het oude ‘Belgique à papa’. Het staat bijvoorbeeld ook voor Priester Daens, en voor de in Luik verkozen Anseele, voor Julien Lahaut. En voor de uitbouw van de sociale zekerheid. ‘De mooiste kathedraal van het land’, zeggen vakbondsmensen. Een kathedraal die gebouwd werd door Vlamingen, Walen, Brusselaars en migranten: de Belgische sociale beweging.
Waaraan het in het Vlaams-nationalistische discours fundamenteel ontbreekt, is solidariteit. Die menselijke waarde die het tegendeel is van egoïsme, hebzucht en onverdraagzaamheid. Het is deze solidariteit die vandaag, in naam van onze cultuur en identiteit, onder vuur genomen wordt. Dat kunnen we niet aanvaarden. Een grote en open cultuur is er een die de weg van het enge eigenbelang verlaat en de solidariteit als grondslag omarmt.
Dirk Tuypens, acteur
Lieve Franssen, Brecht Eisler Koor - Louis Paul Boon Kring
Lebuïn D’Haese, beeldhouwer
De voorzitter van het Vlaams parlement, Jan Peumans (N-VA), sprak op 11 juli zijn bezorgdheid uit over het ‘gebrek aan identiteit’ in Vlaanderen. Het is immers die identiteit die moet ‘leiden tot natievorming’. Als gevolg van dit gebrek is het belang van die natievorming ‘nog niet voldoende doorgedrongen om de gehele bevolking te overtuigen’. Voor Peumans heeft de Vlaamse deelstaat dan ook de opdracht om deze leemte ‘op te vullen’. Tegelijk hekelt de parlementsvoorzitter een aantal ‘artistieke en intellectuele kringen’ voor wie het bon ton zou zijn om ‘het Vlaamse identiteitsgevoelen te minimaliseren, ja zelfs te ontkennen’.
Als burgers die beroepshalve voortdurend met cultuur - in de breedste betekenis van het woord - begaan zijn, verwerpen wij het discours over cultuur en identiteit dat hier wordt geëtaleerd. Het holt de begrippen cultuur en identiteit uit en vormt ze om tot manipulatieve instrumenten voor politieke doeleinden. We hébben al een cultuur en we hébben al een identiteit. Beide zijn ze meervoudig. Ze zijn ook, maar niet exclusief Vlaams. We willen dan ook niet dat ze ‘opgevuld’ zouden worden met een Vlaams-nationalistisch concept. Dat zou een verarming betekenen en een aanval op wie we vandaag zijn.
1. Omdat het een proces van uitsluiting en vervreemding is.
Geert Bourgeois (N-VA) maakte als mediaminister heisa over een liedje van Clouseau: ‘Een Belgicistisch propagandaliedje, een pleidooi voor slecht bestuur’. Toen in 2009 de VRT het Belgavoxconcert uitzond, reageerde Bourgeois furieus: ‘Ik vind dit absoluut niet kunnen. Het gaat om een initiatief dat de Belgische identiteit wil versterken.’ Deze uitlatingen illustreren duidelijk een verwerpelijk trekje van de ‘Vlaamse identiteitsvorming’: de ene identiteit wordt de hemel in geprezen, de andere - hier de Belgische - wordt verwenst. Dat is voor ons onaanvaardbaar.
We verzetten ons ook tegen de beeldvorming die mensen in ons land tegenover elkaar stelt als onverzoenbare cultuurgroepen. We aanvaarden niet dat onze Franstalige landgenoten worden voorgesteld als dragers van een cultuur die gekenmerkt zou worden door gebrek aan verantwoordelijkheid, luiheid, profitariaat, diefstal en expansiedrang.
2. Omdat het een asociale agenda verbergt.
Het Vlaams-nationalisme, dat lang geleden de uitdrukking was van een terecht verzet tegen discriminatie, is vandaag een ‘economisch nationalisme’ geworden. Het profileert zich met thema’s als de transfers, de zogezegde ‘blanco cheques aan de Walen’, het ‘zakgeldfederalisme’, enz. Bart De Wever heeft een verhelderend licht laten schijnen op wat Vlaamse identiteit en cultuur vanuit dat sociaal-economisch oogpunt zoal inhouden. Hij deed dat toen hij in de onderhandelingsgesprekken doodleuk stelde dat de Vlaamse werkgeversorganisatie Voka zijn eigenlijke baas is en dat hij pas tevreden is als Voka dat ook is. Wie het sociaal-economische programma van N-VA erop naleest, ziet dat De Wever de agenda van Voka tot die van zijn partij heeft gemaakt. Dat opent het weinig aantrekkelijke perspectief op een Vlaanderen waar het economisch gewin primeert en sociale verworvenheden afgebroken worden. Er zal drastisch gesnoeid worden in de gezondheidszorg, de pensioenen, de werkloosheidsuitkeringen, de bijstand. Wie verzekerd wil zijn tegen ziekte of inkomensverlies, wie verzekerd wil zijn van een leefbaar pensioen, moet dat maar kopen op de privémarkt.
Het discours over ‘wat we zelf doen, doen we beter’, over ‘Vlaamse cultuur en identiteit’, fungeert als glijmiddel om die asociale agenda aanvaardbaar te maken, in naam van de competitiviteit en van ‘Vlaanderen, eerste regio in Europa’.
3. Omdat het de weerbaarheid van de burger verzwakt.
Behalve met de Vlaamse vlag, zwaaien de Vlaams-nationalisten ook graag met de Europese vlag. Dat lijkt misschien tegenstrijdig, maar is dat allerminst.
De Vlaams-nationalisten willen Vlaanderen loskoppelen van het economisch zwakkere Wallonië. Het nationale niveau is wat beide regio’s verbindt en de Vlaams-nationalistische agenda in de weg staat. Daarom wordt gebruik gemaakt van het supranationale niveau Europa om het nationale niveau België te laten ‘verdampen’.
Het supranationale Europa voert een beleid waarbij de sociaal-economische agenda van de Vlaams-nationalisten perfect aansluit. Het verzet tegen die asociale agenda wordt in hoofdzaak gevoerd op een nationaal niveau: Griekenland, Portugal, Frankrijk. Het is precies op dat beleidsniveau dat de sociale ‘veroveringen’ zijn gerealiseerd en vooralsnog het best gevrijwaard kunnen worden. Als de burgers hun sociale belangen doeltreffend willen verdedigen, dan doen ze dat het best in verbondenheid met elkaar. Het terugplooien op steeds kleinere en strikt afgebakende ‘cultuurgemeenschappen’ staat haaks op de mogelijke ontwikkeling naar een sociaal Europa en Europese samenhorigheid. Precies omwille van zijn meertaligheid, zijn verscheidenheid aan talen en culturen en zijn kosmopolitische Europese hoofdstad, ligt het binnen de mogelijkheden van ons land om op dit vlak een lichtend voorbeeld van eenheid en solidariteit te zijn. Een model voor de samenleving van morgen.
De onderliggende gedachte van de oproep van Peumans is dat een cultureel homogene Vlaamse staat een betere maatschappij zal zijn dan het meertalige, interculturele België. Maar net dat kosmopolitische en interculturele is bepalend voor de wereld van morgen. In plaats van dat te ontkennen, moeten we ons afvragen wat er gebeurt als we het multiculturele omarmen. Dat gaat niet ten koste van eigenheid en creativiteit. Integendeel. Wel vereist het een kritische kijk op de relatie tussen cultuur en macht.
De ‘Vlaamse cultuur en identiteit’ waarvan we volgens Jan Peumans doordrongen moeten worden, is een aberratie waar geen enkele doorsnee burger op zit te wachten. Telkens opnieuw wordt door enquêtes bevestigd dat ook de meeste Vlamingen voorstander zijn van het behoud van België en een leefbare verstandhouding willen tussen gewesten en gemeenschappen. Meer en meer Franstaligen in Brussel sturen hun kinderen naar een Nederlandstalige school. ‘Het is goed meerdere talen te kennen’, vinden meer en meer Brusselaars, van welke origine ook. Ze zien in meertaligheid een middel om vooruit te komen. De eeuwige bestuiving, de eeuwige wederzijdse contacten, het internationale, dat is de rijkdom en de kracht van cultuur.
België staat voor veel meer dan het oude ‘Belgique à papa’. Het staat bijvoorbeeld ook voor Priester Daens, en voor de in Luik verkozen Anseele, voor Julien Lahaut. En voor de uitbouw van de sociale zekerheid. ‘De mooiste kathedraal van het land’, zeggen vakbondsmensen. Een kathedraal die gebouwd werd door Vlamingen, Walen, Brusselaars en migranten: de Belgische sociale beweging.
Waaraan het in het Vlaams-nationalistische discours fundamenteel ontbreekt, is solidariteit. Die menselijke waarde die het tegendeel is van egoïsme, hebzucht en onverdraagzaamheid. Het is deze solidariteit die vandaag, in naam van onze cultuur en identiteit, onder vuur genomen wordt. Dat kunnen we niet aanvaarden. Een grote en open cultuur is er een die de weg van het enge eigenbelang verlaat en de solidariteit als grondslag omarmt.
Dirk Tuypens, acteur
Lieve Franssen, Brecht Eisler Koor - Louis Paul Boon Kring
Lebuïn D’Haese, beeldhouwer
28/09/2010
Benjamin Vella op de RTBF
Benjamin Vella op de RTBF met een mooie uitleg over de verwachtingen van Pro Bruxsel over de toekomst van Brussel!
12/06/2010
Verkiezingen deel 2: Nog 1 dag te gaan
Morgen is het zover....Iedereen gaat stemmen...op Pro Bruxsel?Ik ben heel druk bezig mijn eindwerken voor school aan het afwerken en kan dus spijtig genoeg geen campagne meer gaan voeren. Ik heb ook de tijd niet om de Pro Bruxsel fietjes op te gaan halen op het Flagey plein. Aangezien de wet verbied van campagne te voeren op de dag van de verkiezingen...vanaf middernacht dus...heb ik de fietsjes gewoon afgedekt met plakband.
Ik sta 11de op de lijst 25 van Pro Bruxsel van de Kamer van Volksvertegenwoordigers....moest je nog niet weten op wie te stemmen.....
9/06/2010
Verkiezingen deel 2: Nog 4 dagen te gaan
ik heb deze mail doorgstuurd gekregen. Echt de moeite waard om te lezen! En het gaat hier toch om een niet te onderschatten opiniestuk van een proffessor met kennis van zaken!!
Ter info mijn stadsgeografische bijdrage tot het politieke debat dat dezer dagen in onze media woedt.
Met vriendelijke groet,Eric Corijn.
Brussel is balk in het oog van het Vlaams nationalismeEindelijk. Eindelijk gaat het ook over Brussel. De zwarte vlek in de Belgische opinievorming, het symptoom van de onredelijkheid van de Belgische communautaire politiek. De rechtlijnigheid en de coherentie van Bart De Wever (N-VA) leggen meteen ook de limieten van het Vlaams nationalisme bloot, vindt Eric Corijn van de VUB.·Het nationalisme vertrekt van het zelfbeschikkingsrecht der volkeren en dus het recht op een eigen staat. Een staat heeft een territorium nodig en heeft geen rechtstreekse bevoegdheden buiten dat territorium, want dat zou kolonialisme zijn.Het Belgische model strookt natuurlijk niet met het nationalisme omdat alleen de gewesten territoriale bevoegdheden hebben. De gemeenschappen hebben persoonsgebonden bevoegdheden en dus senso strictu geen territorium.Wanneer in de media sprake is over 'Vlaanderen' verzwijgt men bewust deze dubbelzinnigheid. Want alleen het Vlaamse gewest heeft een territorium en in België zijn alle gewesten communautair 'onzuiver'.Zo bevat het Waalse gewest een deel van de Franstalige gemeenschap en de gehele Duitse gemeenschap. Zo heeft het Brusselse gewest twee gemeenschappen. En zo heeft het Vlaamse gewest een belangrijke Franstalige bevolking die zich tot de Franstalige gemeenschap rekent.De eentalige politieke partijen en de eentalige media dragen er allen toe bij om die onzuiverheden weg te moffelen en het te doen voorkomen alsof België uit gemeenschappen bestaat en het volstaat die gemeenschappen meer bevoegdheden te geven om territoriale deelstaten te vormen.Dan worden natuurlijk de Franstaligen in de Rand een doorn in het Vlaamse oog. En dan moeten Franstalige nationalisten wel zoeken naar een territoriale verbinding tussen Brussel en Wallonië.Maar hoe je het ook draait of keert, geen enkele van de vermeende deelstaten zal uit slechts één gemeenschap bestaan. Zij die voor echt confederalisme of quasi onafhankelijkheid opkomen, moeten zich dus uitspreken over de rechten van hun respectievelijke minderheden, want die worden nu overal gegarandeerd door 'buitenlanden' en Belgische evenwichten.Alleen het racistische Vlaams Belang is daarover zeer duidelijk: assimileren of oprotten! Alle andere nationalistische posities, die van de N-VA, maar ook die van het CdH van Joëlle Milquet, zijn dubbelzinnig en dus demagogisch.Het 'probleem Brussel' is natuurlijk het symptoom van die nationalistische demagogie. Over welke 'deelstaten' gaan de partijen het in feite hebben? Ze spreken over Vlaanderen en Wallonië. Geen van beide kan splitsen zonder Brussel en geen van beide kan ook splitsen met Brussel."Het 'probleem Brussel' is natuurlijk het symptoom van die nationalistische demagogie"België zal dus blijven bestaan. En dat is nou net wat de confederalisten onder de mat vegen. Want nergens aanvaarden ze een confederatie met drie, een gewestelijke staatshervorming.En dus moet Brussel in die opvatting een kolonie worden van twee deelstaten, een wingewest waarbinnen de bevolking in subnationaliteiten wordt opgedeeld.Dat is niet alleen onwerkbaar, zoals uitvoerig is aangetoond in de debatten over de onmogelijke opsplitsing van de gehele sociale zekerheid. Dat is ook ondemocratisch omdat zo meer dan 1,1 miljoen mensen hun zeggenschap wordt ontnomen.Daarom is er ook geen enkele legitimiteit voor dergelijke programma's. Die moeten dan ook als irrealistisch van de hand worden gedaan. De enige consequentie voor het Vlaams nationalisme is een zelfstandigheid zonder Brussel te beogen.De rechten van de Vlaamse Brusselaars zullen dan in Brussel zelf moeten worden gegarandeerd. Er is geen enkele democratische institutionele oplossing met slechts twee deelstaten.Maar het probleem Brussel wijst nog op een ander, en veel belangrijker probleem voor het nationalisme: de onmogelijke ontmoeting met de stedelijkheid. Want Brussel is in werkelijkheid natuurlijk geen bi-communautaire stad.Dat verhaal van die twee gemeenschappen is een puur institutionele constructie. De Brusselse bevolking ziet er heel anders uit. Meer dan de helft heeft geen Belgo-Belgische referenties en dat toont zich vandaag al in de samenstelling van het electoraat.Brussel is dus een kosmopolitische stad, een world of strangers, en dat wordt een moeilijke identiteit in een nationalistisch raamwerk. Daarenboven leven de Brusselaars steeds meer in onzuivere mengvormen, ze worden meertalig, het gebruik van het Engels overtreft al het Nederlands, bijna de helft van de huishoudens zijn taalgemengd ...Dat Brussel een 'Vlaamse stad' zou zijn is moeilijk houdbaar. Maar zelfs de Francophonie kan vandaag Brussel niet meer verbeelden, hoewel het Frans er ongetwijfeld de meest gebruikte taal is.Alleen laat een multiculturele stad zich niet meer beschrijven in nationale termen. En daarom is Brussel het probleem van De Wever, maar ook van Olivier Maingain (FDF) en van Milquet (CdH), van al diegenen die de stad en de stedelijkheid willen vangen in een duidelijke Volksgeist.Want het nationalisme heeft niet alleen een probleem met Brussel, maar ook met Antwerpen en Gent en weldra met alle stadsgewesten. De N-VA mag dan wel scoren in de opiniepeilingen voor Belgische verkiezingen omdat ze daarin het Vlaamse buikgevoel vertegenwoordigen.Hetzelfde succes is hen vooralsnog niet gegund in de grote steden. Want die zitten allemaal op een 'Brussel-spoor'. Vandaag al spreekt de meerderheid van de lagereschoolkinderen in de Antwerpse binnenstad thuis geen Nederlands.Antwerpen en Gent worden ook zeer multiculturele en dus geen monocommunautaire samenlevingen. En daarvoor heeft het Vlaams nationalisme geen oplossingen. Omdat het in feite voortbouwt op een zeer suburbane cultuur, op een landelijk Vlaanderen dat de stad als een lastig gebruiksvoorwerp ervaart."Omdat het Vlaams nationalisme in feite voortbouwt op een zeer suburbane cultuur, op een landelijk Vlaanderen, dat de stad als een lastig gebruiksvoorwerp ervaart"En het is net die conservatieve trek in het Vlaamse nationalisme, die antistedelijke onderbuik, die bij verwezenlijking van de eigen doelstellingen zal bijdragen tot een achteruitgang in de internationale context.Want de mondialisering voltrekt zich via stedelijke knooppunten. En die dynamiek moet worden gedragen door een open, meervoudige en kosmopolitische cultuur die gebaat is bij meertaligheid, bij multicultuur en creativiteit.En net die 'onzuiverheid' en mengvormen lijken de Vlaamse publieke opinie af te schrikken. In die zin vertegenwoordigt het Vlaams nationalisme (en zeker de daarmee gepaard gaande xenofobie) de antistedelijke traditie van de Vlaamse kleinburgerij.Vandaag geen democratische oplossing hebben voor Brussel in een federaal België, is morgen niet omkunnen met de grootstedelijke problematiek in een zelfstandig Vlaanderen.Brussel zelf heeft vandaag zeker een grondige interne bestuurlijke hervorming nodig. Maar de stedelijkheid zal zich daarin moeten loswerken uit het Belgische communautaire denken. Want daarin ligt de kern van het slecht bestuur in Brussel.En daarom zijn de soms hautaine vingerwijzingen vanuit Vlaanderen ook naast de kwestie. Dat wil ik in een andere bijdrage nog wel eens aantonen.Eric CorijnProf. dr. Eric Corijn is directeur van de onderzoeksgroep Cosmopolis, City, Culture & Society aan de Vrije Universiteit Brussel. Hij is hoogleraar sociale en culturele geografie aan de VUB en voorzitter van UAB Brussels Stadsplatform.
Ter info mijn stadsgeografische bijdrage tot het politieke debat dat dezer dagen in onze media woedt.
Met vriendelijke groet,Eric Corijn.
Brussel is balk in het oog van het Vlaams nationalismeEindelijk. Eindelijk gaat het ook over Brussel. De zwarte vlek in de Belgische opinievorming, het symptoom van de onredelijkheid van de Belgische communautaire politiek. De rechtlijnigheid en de coherentie van Bart De Wever (N-VA) leggen meteen ook de limieten van het Vlaams nationalisme bloot, vindt Eric Corijn van de VUB.·Het nationalisme vertrekt van het zelfbeschikkingsrecht der volkeren en dus het recht op een eigen staat. Een staat heeft een territorium nodig en heeft geen rechtstreekse bevoegdheden buiten dat territorium, want dat zou kolonialisme zijn.Het Belgische model strookt natuurlijk niet met het nationalisme omdat alleen de gewesten territoriale bevoegdheden hebben. De gemeenschappen hebben persoonsgebonden bevoegdheden en dus senso strictu geen territorium.Wanneer in de media sprake is over 'Vlaanderen' verzwijgt men bewust deze dubbelzinnigheid. Want alleen het Vlaamse gewest heeft een territorium en in België zijn alle gewesten communautair 'onzuiver'.Zo bevat het Waalse gewest een deel van de Franstalige gemeenschap en de gehele Duitse gemeenschap. Zo heeft het Brusselse gewest twee gemeenschappen. En zo heeft het Vlaamse gewest een belangrijke Franstalige bevolking die zich tot de Franstalige gemeenschap rekent.De eentalige politieke partijen en de eentalige media dragen er allen toe bij om die onzuiverheden weg te moffelen en het te doen voorkomen alsof België uit gemeenschappen bestaat en het volstaat die gemeenschappen meer bevoegdheden te geven om territoriale deelstaten te vormen.Dan worden natuurlijk de Franstaligen in de Rand een doorn in het Vlaamse oog. En dan moeten Franstalige nationalisten wel zoeken naar een territoriale verbinding tussen Brussel en Wallonië.Maar hoe je het ook draait of keert, geen enkele van de vermeende deelstaten zal uit slechts één gemeenschap bestaan. Zij die voor echt confederalisme of quasi onafhankelijkheid opkomen, moeten zich dus uitspreken over de rechten van hun respectievelijke minderheden, want die worden nu overal gegarandeerd door 'buitenlanden' en Belgische evenwichten.Alleen het racistische Vlaams Belang is daarover zeer duidelijk: assimileren of oprotten! Alle andere nationalistische posities, die van de N-VA, maar ook die van het CdH van Joëlle Milquet, zijn dubbelzinnig en dus demagogisch.Het 'probleem Brussel' is natuurlijk het symptoom van die nationalistische demagogie. Over welke 'deelstaten' gaan de partijen het in feite hebben? Ze spreken over Vlaanderen en Wallonië. Geen van beide kan splitsen zonder Brussel en geen van beide kan ook splitsen met Brussel."Het 'probleem Brussel' is natuurlijk het symptoom van die nationalistische demagogie"België zal dus blijven bestaan. En dat is nou net wat de confederalisten onder de mat vegen. Want nergens aanvaarden ze een confederatie met drie, een gewestelijke staatshervorming.En dus moet Brussel in die opvatting een kolonie worden van twee deelstaten, een wingewest waarbinnen de bevolking in subnationaliteiten wordt opgedeeld.Dat is niet alleen onwerkbaar, zoals uitvoerig is aangetoond in de debatten over de onmogelijke opsplitsing van de gehele sociale zekerheid. Dat is ook ondemocratisch omdat zo meer dan 1,1 miljoen mensen hun zeggenschap wordt ontnomen.Daarom is er ook geen enkele legitimiteit voor dergelijke programma's. Die moeten dan ook als irrealistisch van de hand worden gedaan. De enige consequentie voor het Vlaams nationalisme is een zelfstandigheid zonder Brussel te beogen.De rechten van de Vlaamse Brusselaars zullen dan in Brussel zelf moeten worden gegarandeerd. Er is geen enkele democratische institutionele oplossing met slechts twee deelstaten.Maar het probleem Brussel wijst nog op een ander, en veel belangrijker probleem voor het nationalisme: de onmogelijke ontmoeting met de stedelijkheid. Want Brussel is in werkelijkheid natuurlijk geen bi-communautaire stad.Dat verhaal van die twee gemeenschappen is een puur institutionele constructie. De Brusselse bevolking ziet er heel anders uit. Meer dan de helft heeft geen Belgo-Belgische referenties en dat toont zich vandaag al in de samenstelling van het electoraat.Brussel is dus een kosmopolitische stad, een world of strangers, en dat wordt een moeilijke identiteit in een nationalistisch raamwerk. Daarenboven leven de Brusselaars steeds meer in onzuivere mengvormen, ze worden meertalig, het gebruik van het Engels overtreft al het Nederlands, bijna de helft van de huishoudens zijn taalgemengd ...Dat Brussel een 'Vlaamse stad' zou zijn is moeilijk houdbaar. Maar zelfs de Francophonie kan vandaag Brussel niet meer verbeelden, hoewel het Frans er ongetwijfeld de meest gebruikte taal is.Alleen laat een multiculturele stad zich niet meer beschrijven in nationale termen. En daarom is Brussel het probleem van De Wever, maar ook van Olivier Maingain (FDF) en van Milquet (CdH), van al diegenen die de stad en de stedelijkheid willen vangen in een duidelijke Volksgeist.Want het nationalisme heeft niet alleen een probleem met Brussel, maar ook met Antwerpen en Gent en weldra met alle stadsgewesten. De N-VA mag dan wel scoren in de opiniepeilingen voor Belgische verkiezingen omdat ze daarin het Vlaamse buikgevoel vertegenwoordigen.Hetzelfde succes is hen vooralsnog niet gegund in de grote steden. Want die zitten allemaal op een 'Brussel-spoor'. Vandaag al spreekt de meerderheid van de lagereschoolkinderen in de Antwerpse binnenstad thuis geen Nederlands.Antwerpen en Gent worden ook zeer multiculturele en dus geen monocommunautaire samenlevingen. En daarvoor heeft het Vlaams nationalisme geen oplossingen. Omdat het in feite voortbouwt op een zeer suburbane cultuur, op een landelijk Vlaanderen dat de stad als een lastig gebruiksvoorwerp ervaart."Omdat het Vlaams nationalisme in feite voortbouwt op een zeer suburbane cultuur, op een landelijk Vlaanderen, dat de stad als een lastig gebruiksvoorwerp ervaart"En het is net die conservatieve trek in het Vlaamse nationalisme, die antistedelijke onderbuik, die bij verwezenlijking van de eigen doelstellingen zal bijdragen tot een achteruitgang in de internationale context.Want de mondialisering voltrekt zich via stedelijke knooppunten. En die dynamiek moet worden gedragen door een open, meervoudige en kosmopolitische cultuur die gebaat is bij meertaligheid, bij multicultuur en creativiteit.En net die 'onzuiverheid' en mengvormen lijken de Vlaamse publieke opinie af te schrikken. In die zin vertegenwoordigt het Vlaams nationalisme (en zeker de daarmee gepaard gaande xenofobie) de antistedelijke traditie van de Vlaamse kleinburgerij.Vandaag geen democratische oplossing hebben voor Brussel in een federaal België, is morgen niet omkunnen met de grootstedelijke problematiek in een zelfstandig Vlaanderen.Brussel zelf heeft vandaag zeker een grondige interne bestuurlijke hervorming nodig. Maar de stedelijkheid zal zich daarin moeten loswerken uit het Belgische communautaire denken. Want daarin ligt de kern van het slecht bestuur in Brussel.En daarom zijn de soms hautaine vingerwijzingen vanuit Vlaanderen ook naast de kwestie. Dat wil ik in een andere bijdrage nog wel eens aantonen.Eric CorijnProf. dr. Eric Corijn is directeur van de onderzoeksgroep Cosmopolis, City, Culture & Society aan de Vrije Universiteit Brussel. Hij is hoogleraar sociale en culturele geografie aan de VUB en voorzitter van UAB Brussels Stadsplatform.
8/06/2010
Verkiezingen deel 2: Nog 6 dagen te gaan
Waarom voor Pro Bruxsel stemmen?De uitspraken van Bart De Wever bewijzen dat het eens te meer belangrijk is om voor de enige Brusselse partij te stemmen....anders worden we als Brusselaar gewoon geëxtermineerd om te moeten reïncarneren als Vlaming of Waal. De andere partijen nemen het enkel op voor de Brusselaars als het hun electoraal uitkomt of om zich kortstondig van extremistische partijen te distantiëren! Maar ze zijn geen haar beter want achter onze rug staan ze in onze achtertuin te pissen door zelf constant in communautair gekibbel te hervallen! Als er 1 persoon is die in onze achtertuin mag pissen dan is het manneke Pis, vertegenwoordiger van alle Brusselaars!
Kies om niet te moeten kiezen! Kies om gewoon een Brusselaar te kunnen zijn.
Waarom niet voor een andere partij stemmen?
Nog nooit is de politiek zo zorgwekkend geweest als vandaag. De mensen weten niet meer voor wie ze moeten stemmen…en dus stemmen ze blindelings op de meest gemediatiseerde persoon zonder echt op de hoogte te zijn van het programma van die partij.
Dat de interesse in de politiek verloren is gegaan is meer dan begrijpelijk. Maar dat de interesse in een goed functionerend land zou kwijt zijn gegaan, dat geloven we niet! In deze tijden van grote frictie tussen de taalgebonden communauteiten is het juist belangrijk om naar een goed alternatief op zoek te gaan! Dat kan door eens naar de vernieuwende standpunten van de kleine partijen te kijken. Zo stelt Po Bruxsel bijvoorbeeld als enige partij voor om de communauteiten (VGC, COCOF) af te schaffen en de bevoegdheden over te hevelen naar de regio. Dat is de enige manier om goed samen te kunnen werken naar een sterke en goed functionerend Brussels Gewest.
Blanco stemmen is niet zo neutraal als het lijkt. Blanco stemmen gaan niet naar de meerderheid zoals zoveel wordt beweerd. Maar Blanco stemmen betekent wel dat je geen tegengewicht creëert tegenover die grote traditionele partijen, waardoor ze onrechtstreeks hun macht versterken. Het is dus best toch een stem uit te brengen al was het maar als protest tegen de nadere partijen!
Niet gaan stemmen is op eigen risico want is tot nader orde nog altijd verboden.
Wordt de macht dan niet verdeeld door het democratisch systeem?
Neen, ze ligt bij de grote (rijke) traditionele partijen die zich er niet van weerhouden aan bepaalde media kanalen regels op te leggen die in hun voordeel liggen. Ze kennen zichzelf ook fenomenale verkiezingsbedragen toe (tot 1 miljoen Euro per partij!). Ook de recent ingevoerde verkiezingsdrempel van 5% laat toe de kleine partijen uit te sluiten want zolang ze die barema niet hebben bereikt ontvangen ze geen geld.
Mensen, licht u in! Zoek naar alternatieve, eerlijk berichtgeving en stem met kennis van zaken! We kunnen creatief zijn, we kunnen zo veel mogelijk op straat komen, we kunnen constant persberichten versturen, we kunnen er ons zakgeld tegenaan gooien….maar tegen het boycot van de media en de particratie kunnen we echt niet op!
Wat wil de kiezer eigenlijk?
De politiek is in een zekere zin de representatie van de bevolking. Ze moet doen wat het volk wil om het land, de regio, de gemeente in goede banen te leiden. Welk beter initiatief kan er eigenlijk gevonden worden dan een groep gewone burgers die zich zorgen maken om hun regio? Niet politiek gebonden, niet onder invloed van kartels, eerlijk opgebouwd vanuit een fundamentele nood om aanhoort te worden! Een tweetalige partij die vanuit een oproep van de burgers is ontstaan, die de tweetalige identiteit van zijn regio eert en wil beschermen. Een partij van burgers die met de problemen van hun regio zijn begaan, en niet enkel problemen naar voren schuiven maar ook naar oplossingen durven zoeken. Een partij die dus een gegronde reden heeft om te bestaan!Pro Bruxsel is ook de enige partij die ALLE Brusselaars vertegenwoordigd en dus ook door samenwerking streeft naar een beter georganiseerde Regio die zichzelf beheert. Zonder inmenging,net zoals de twee andere Regio’s dat doen met hun grondgebied. We willen de fundamentele problemen aanpakken, zoals de armoede, de werkloosheid, opvoeding, justitie…maar dan moeten we er ook de kans en de middelen voor krijgen, en die zijn nu juist in de handen van Vlaanderen en Wallonië!
In het kort de verschillende standpunten van Pro Bruxsel:
· Een aanbod van twee tot meertalig onderwijs om de kans geven aan de Brusselse jongeren makkelijker aan een job te geraken. Als iedereen tweetalig is moet men de taal niet gebruiken om te categoriseren maar kunnen we ze eindelijk gebruiken om te communiceren!
· Een herfinanciering van het gewest op basis van de bevoegdheden die de regio uitoefent. De Brusselse regio genereert 20% van het nationaal inkomen maar krijgt daar amper 1% van terug om van te overleven! Brussel kreunt onder deze situatie en Vlaanderen en Wallonië maken daar misbruik van!
· De bevoegdheden van de gemeenschappen overhevelen naar het Brusselse gewest zodat er geen inmenging meer is van Vlaanderen en Wallonië op het Brussels grondgebied! De actuele situatie is omslachtig, duur en inefficiënt!
· Afschaffing van de taalgerichte identiteitskaarten en vervangen door een tweetalige Belgische identiteitskaart. Pro Bruxsel kiest om niet te moeten kiezen want door de keuze kunnen niet alle Brusselaars van dezelfde rechten genieten (de jobkorting) wat een pure vorm van “apartheid” is!
· De Brusselse Regio is een tweetalige regio dus moet het binnendienen van een tweetalige lijst voor de regionale verkiezingen mogelijk worden gemaakt! De Europeanen kunnen enkel voor de gemeentelijke verkiezingen stemmen terwijl ze hier wel leven en hun belastingen betalen. Ook daar moet verandering in komen!
· Een efficiënter georganiseerd politiekorps en een uitgedund parlement. Brussel kan door minder mensen worden bestuurd. Ook bepaalde gemeentelijke bevoegdheden zoals mobiliteit moeten overgeheveld worden naar het gewest om efficiënter te functioneren.
· En als laatst but not least: Brussel erkennen als een volwaardig gewest, net zoals Vlaanderen en Wallonië die erkenning genieten. We zijn geen kind, we kunnen echt wel voor onszelf zorgen maar geef ons tenminste de kans om het te bewijzen!
PRO BRUXSEL IS:
Fier om DE STEM VAN ALLE BRUSSELAARS te kunnen zijn,
Fier om de stem van een GOEDE SAMENWERKING binnen Brussel te kunnen zijn,
Fier om inwoner van een STERKE METROPLOOL en HOOFDSTAD te zijn van BELGIE en van EUROPA.
Fier om de kans te kunnen geven aan de mensen om voor een EERLIJKE PARTIJ VAN BURGERS te stemmen!
PRO BRUXSEL
LIJST 25 VOOR DE KAMER
5/06/2010
Verkiezingen deel 2: Nog 7 dagen te gaan
Het onderdrukkingssysteem gaat zelfs zo ver dat we zelfs geen deftige affiche ruimte krijgen in de verschillende gemeentes. Die gemeentes zijn niet neutraal aangezien ze worden bestuurd door de kandidaten van de traditionele partijen. Er zijn gemeentes die het plakken van de verkiezingsborden toelaten. Er zijn er andere de taak op zich nemen. De affiches worden dan op het gemeentehuis afgegeven en de gemeentewerkers moeten de affiches die ondertussen zijn voorzien van een officiële stempel van de gemeente op de borden plakken. Het probleem is dat ook daar geen zekerheid is dat de affiches weldegelijk worden geplakt. Pro Bruxsel is zelfs heel vaak niet aanwezig op de te kleine borden!
Ik begrijp niet dat we in dit digitale tijdperk onze visibiliteit moeten verhelpen met een emmer lijm en een rol affiches. Zou het niet veel makkelijker zijn moesten ze grote digitale borden voorzien zoals er trouwens al eentje op het Flagey plein staat? Als elke partij daar 10 seconden wordt vertoond is het plakspelletje afgelopen en het zou veel papier en tijd besparen….maar ja…De traditionele partijleden hebben daar weinig baat bij en dus wordt dit idee zelfs niet in overweging genomen. En wij gaan door met plakken….
25/05/2010
Verkiezingen deel 2: Nog 19 dagen te gaan
Dat Pro Bruxsel weinig (om niet te zeggen nooit) in de media worden vermeld is de laatste tijd heel duidelijk geworden. De lokale media zoals TV Brussel, FM Brussel, Tele Bruxelles, BDW staan allen onder toezicht van elk hun eigen taalgerichte gemeenschapscommissies. Het zijn ook zij die de regels voor die mediamaatschappijen bepalen gedurende de sperperiode die de verkiezing voorafgaan. Aangezien wij als partij alle gecommunautariseerde instellingen liever zien verdwijnen, worden we aanzien als de vijand. En dus worden via antidemocratische regeltjes uit de pers geweerd. Iets wat in mijn ogen zeer antidemocratisch is en daarom is het belangrijk om op een zeer kritische manier naar de verschillende berichtgevingen te kijken en vooral zichzelf goed in te lichten via alternatieve en neutrale kanalen!Ik ben zelf op een hele directe manier in aanraking gekomen met deze manier van boycotten. Ik heb me de laatste tijd enorm geïnvesteerd in een van de mooiere tweetalige projecten in deze stad, namelijk de Zinneke Parade. Ik wou dit doen om mensen te leren kennen en me creatief te kunnen uiten binnen een sociaal project. Mijn inbreng in de Elsense zinode heeft niets te maken met mijn politieke voorkeur en ik heb trouwens die twee dingen te allen tijde gescheiden gehouden. Zelfs tijdens de periode van handtekeningen zoeken, nog zo een heel antidemocratisch gegeven, heb ik me ervan weerhouden om aan de deelnemers van onze zinode om hun handtekeningen te vragen. Fm Brussel heeft onze Zinode van dichtbij gevolgd en ik heb dus vele interviews gegeven omdat dit er nu eenmaal gedeelte van uitmaakte. Voor de laatste week voor de Zinneke Parade ben ik opgebeld door Nadia van FM Brussel. Ze vroeg me of ik elke morgen mocht gebeld worden om de laatste stappen van de voorbereiding uit te leggen. Het was ook de bedoeling om uit te leggen wat ik voor de rest van de dag nog deed. Ik vertelde haar toen dat ik me sinds een week volop aan het inzetten was voor Pro Bruxsel aangezien er plots nieuwe verkiezingen aankwamen. Ik heb geprobeerd haar uit te leggen dat ik eventueel wel daarover zou zwijgen en in de plaats over school wou praten. Het leek wel of ze plots de duivel aan de lijn had niets kon haar nog overtuigen….Een paar minuten later was het gesprek afgelopen met de woorden “Ik bel je wel nog eens om over Pro Bruxsel te praten”. Maar dat telefoontje heb ik nooit meer gekregen.
Ik woon niet ver van het Flagey plein en dat is ook toevallig het hoofdkwartier van de Nederlandstalige Brusselse televisie, radio en krantenredacties. Ze mogen ons zoveel boycotten als ze willen maar ze gaan er gewoon niet naast kunnen kijken dat we wel degelijk bestaan. Want net zoals vorig jaar zullen er op elke hoek van het Flagey plein fietsen verschijnen met de slogans “stem op PRO BRUXSEL”.
Verkiezingen deel 2: Nog 21 dagen te gaan
22/05/2010
Verkiezingen deel 2: Nog 27 dagen te gaan
Een artikel dat op de website van Demorgen is verschenen:
Probruxsel gaat voor stevige uitbouw Brussels gewestDe Brusselse lijst Probruxsel gaat op 13 juni voor het eerst aan federale verkiezingen deelnemen. Ze doet dat met een erg regionalistisch programma, dat zwaar inzet op de financiële én institutionele versterking van het hoofdstedelijk gewest. De formatie komt enkel op in de kieskring B-H-V. Daar hoopt ze de 8.000 stemmen die ze haalde bij de regionale verkiezingen van 2009 te overtreffen.Desnoods eigen wegBij de voorstelling van haar programma pleitte Probruxsel vandaag resoluut voor het afschaffen van de gemeenschappen. Hun bevoegdheden wil ze vervolgens onder niet drie, maar vier gewesten herverdelen. Dat extra gewest zou zich vormen langs de grenzen van de huidige Duitstalige gemeenschap. Een gezamenlijke toekomst met de andere gewesten draagt bij Probruxsel de voorkeur weg, maar desnoods wil de lijst met Brussel ook haar eigen weg gaan. Hoofdstad op eigen grondgebied
Daarnaast laat de visie van Probruxsel ook het federale niveau niet ongemoeid. Zo wil ze de Kamer bevolken met vertegenwoordigers van elk gewest, terwijl in de Senaat een deel van de zetels via een federale kieskring moet verdeeld worden. Bovendien wil ze dat elk gewest een hoofdstad kiest op het eigen grondgebied, wat voor Vlaanderen een vertrek uit Brussel zou betekenen.
Tweetaligheid
Het tweetalige karakter van Brussel wil de formatie wel behouden en liefst zelfs versterken. Op vlak van financiën moet een pendeltaks het openbaar vervoer betalen en zou de personenbelasting voortaan op de plaats van tewerkstelling geheven worden. Aangezien heel wat Belgen in Brussel werken, zou dat de hoofdstad in elk geval geen windeieren leggen. (belga/svm)
21/05/10 18u05
21/05/2010
Verkiezingen deel 2: Nog 28 dagen te gaan
Ik ben gisteren een filmpje tegengekomen op het internet die mijn aandacht heft getrokken. Het is een stuk uit een debat over het Nederlandstalig onderwijs in Brussel. Philippe Van Parijs geeft zijn mening als Prof en vooral als tweetalige Brusselaar. Hij licht drie verschillende manieren van werken toe dat het Nederlandstalig onderwijs kan toepassen. De laatste manier is de meest interessante aangezien het daar echt over de essentie gaat. Er moet meertalig onderwijs komen en dat zal niet makkelijk worden, zeker als het door de gecommunautariseerde instanties moet worden georganiseerd. Ookal zegt Van Parijs het niet met deze exacte woorden (maar dat heeft waarschijnlijk meer te maken met het feit dat het hier over het “Nederlandstalig Onderwijs” ging), er moet ervoor gezorgd worden dat we meer meertalige studenten opleveren die de plaatsen in kunnen nemen van de studenten van de rand die wel meertalig zijn en dus de jobs van de Brusselaars innemen. Dit zal op een langer termijn niet alleen een oplossing bieden voor de te hoge werkloosheidscijfers maar ook de criminaliteit doen verminderen in onze hoofdstad.
Het is eigenlijk toch fascinerend dat de oplossingen gekend zijn en door voorname mensen allemaal worden beaamd maar dat er in de realiteit absoluut geen werk wordt van gemaakt. En dat is de reden waarom Van Parijs ook de eerste twee manier van werken op tafel legt. Hij wil hiermee duidelijk maken dat het door het gecommunautariseerde systeem (ofwel de verschillende taalgebonden stammen zoals hij het heel mooi beschrijft) gewoon niet in het voordeel van de jongeren is. Ook de manier waarop de elitaire Europese scholen niet toegankelijk zijn voor de Brusselaars zijn een doorn in het oog. Het systeem van de Europese scholen is een goed systeem. Waarom zou het niet mogelijk zijn die scholen uit te breiden en daardoor toegankelijk te maken voor de Brusselaars. Of gewoon het systeem overnemen en in de Brusselse scholen introduceren. Ah ja, maar dat was ik vergeten…dan gaan de stammen hun enige identiteit verliezen waarop ze tot nu toe hebben gedifferentieerd namelijk hun taalgebondenheid die dan nog eens op historisch valk aan het Brusselse territorium wordt verbonden.
Een stad zoals Brussel evolueert snel, kijk bijvoorbeeld maar eens naar de hoeveelheid Engelstalige en Arabofonen die zich in Brussel zijn komen vestigen. Die evolutie moeten de Nederlandstaligheid en Franstaligheid ook ondergaan. Dus vraagt deze nieuwe situatie om een totaal nieuwe vorm van beleid. Een beleid dat zich toespitst op meertaligheid, een beleid dat past in een kosmopolitische stad dat Brussel intussen is geworden. Het creëren van gemeenschappen gebaseerd op taal werkt niet want dan ontstaan er Getto’s die naast elkaar leven. Iets wat op langer termijn tot grote spanningen en een onleefbare samenleving kan leiden…iets dat op sommige plaatsen in Brussel al heel herkenbaar is.
Ik herhaal het nog eens: Een taal is om te communiceren, niet om te categoriseren.
Ziehier het filmpje:
http://www.dewereldmorgen.be/video/2010/03/25/ucl-prof-van-parijs-over-brussels-onderwijs
Het is eigenlijk toch fascinerend dat de oplossingen gekend zijn en door voorname mensen allemaal worden beaamd maar dat er in de realiteit absoluut geen werk wordt van gemaakt. En dat is de reden waarom Van Parijs ook de eerste twee manier van werken op tafel legt. Hij wil hiermee duidelijk maken dat het door het gecommunautariseerde systeem (ofwel de verschillende taalgebonden stammen zoals hij het heel mooi beschrijft) gewoon niet in het voordeel van de jongeren is. Ook de manier waarop de elitaire Europese scholen niet toegankelijk zijn voor de Brusselaars zijn een doorn in het oog. Het systeem van de Europese scholen is een goed systeem. Waarom zou het niet mogelijk zijn die scholen uit te breiden en daardoor toegankelijk te maken voor de Brusselaars. Of gewoon het systeem overnemen en in de Brusselse scholen introduceren. Ah ja, maar dat was ik vergeten…dan gaan de stammen hun enige identiteit verliezen waarop ze tot nu toe hebben gedifferentieerd namelijk hun taalgebondenheid die dan nog eens op historisch valk aan het Brusselse territorium wordt verbonden.
Een stad zoals Brussel evolueert snel, kijk bijvoorbeeld maar eens naar de hoeveelheid Engelstalige en Arabofonen die zich in Brussel zijn komen vestigen. Die evolutie moeten de Nederlandstaligheid en Franstaligheid ook ondergaan. Dus vraagt deze nieuwe situatie om een totaal nieuwe vorm van beleid. Een beleid dat zich toespitst op meertaligheid, een beleid dat past in een kosmopolitische stad dat Brussel intussen is geworden. Het creëren van gemeenschappen gebaseerd op taal werkt niet want dan ontstaan er Getto’s die naast elkaar leven. Iets wat op langer termijn tot grote spanningen en een onleefbare samenleving kan leiden…iets dat op sommige plaatsen in Brussel al heel herkenbaar is.
Ik herhaal het nog eens: Een taal is om te communiceren, niet om te categoriseren.
Ziehier het filmpje:
http://www.dewereldmorgen.be/video/2010/03/25/ucl-prof-van-parijs-over-brussels-onderwijs
Verkiezingen deel 2: Nog 29 dagen te gaan
Onze lijst voor de federale verkiezingen van 13 juni
Verkiezing van de Kamer van Volksvertegenwoordigers Kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde
Effectieven
1 Philippe DELSTANCHE
2 Caroline SAGESSER
3 Thierry VANHECKE
4 Nicolas VANDERNOOT
5 Nadia BOUHDIDE
6 Rachid BOUTAHAR
7 Catherine VAN LANGENDONCK
8 Jan VERBEKE
9 Marie-Bernadette GENNOTTE
10 Fabienne SEGHERS
11 Ognev VLAMINCK
12 José FERNANDEZ-FERNANDEZ
13 Aurore MAYNE
14 Hilde SOENS
15 René-François DE BROUWER
16 Béatrice VAN DER WIELEN-HONINCKX
17 Vanessa FOULARD
18 Maureen PITZ
19 François DEMEULENAERE
20 Hanane NOUALI
21 Wouter BOGAERT
22 Alain MASKENS
Opvolgers
1 Jan VERBEKE
2 Catherine VAN LANGENDONCK
3 Nicolas VANDERNOOT
4 Yvon GILLES
5 Nadia BOUHDIDE
6 Didier MATHIEU-DABOIS
7 Vanessa FOULARD
8 Hanane NOUALI
9 Hilde SOENS
10 Marie-Bernadette GENNOTTE
11 Wouter BOGAERT
12 Thierry VANHECKE
Verkiezing van de Kamer van Volksvertegenwoordigers Kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde
Effectieven
1 Philippe DELSTANCHE
2 Caroline SAGESSER
3 Thierry VANHECKE
4 Nicolas VANDERNOOT
5 Nadia BOUHDIDE
6 Rachid BOUTAHAR
7 Catherine VAN LANGENDONCK
8 Jan VERBEKE
9 Marie-Bernadette GENNOTTE
10 Fabienne SEGHERS
11 Ognev VLAMINCK
12 José FERNANDEZ-FERNANDEZ
13 Aurore MAYNE
14 Hilde SOENS
15 René-François DE BROUWER
16 Béatrice VAN DER WIELEN-HONINCKX
17 Vanessa FOULARD
18 Maureen PITZ
19 François DEMEULENAERE
20 Hanane NOUALI
21 Wouter BOGAERT
22 Alain MASKENS
Opvolgers
1 Jan VERBEKE
2 Catherine VAN LANGENDONCK
3 Nicolas VANDERNOOT
4 Yvon GILLES
5 Nadia BOUHDIDE
6 Didier MATHIEU-DABOIS
7 Vanessa FOULARD
8 Hanane NOUALI
9 Hilde SOENS
10 Marie-Bernadette GENNOTTE
11 Wouter BOGAERT
12 Thierry VANHECKE
18/05/2010
Verkiezingen deel 2: Nog 30 dagen te gaan
Pro Bruxsel heeft lijstnummer 25 gekregen...dus zijn de affiches klaar om gedrukt te worden.... Deze affiche mag op zo veel mogelijk toegelaten plaatsen worden verdeeld. Door op de foto te klikken wordt er een grotere versie geopend.
14/05/2010
Verkiezingen deel 2: Nog 31 dagen te gaan
Vandaag zijn we de lijst van kandidaten van Pro Bruxsel voor de verkiezingen voor de Kamer van Volksvertegenwoordigers gaan neerleggen op het justitie paleis. Aangezien de media ons niet meer wil (of communautair gebonden zijn en daardoor verboden worden om kleine partijen te steunen) filmen, nemen we zelf het initiatief in handen. Wat men zelf doet doet men immers beter...zou Roger zeggen...
Nu moeten we wachten op de lijstnummer maar het zal zeker niet 1 tot 13 zijn want die nummers worden verdeeld onder de bestaande grote partijen. Vivant die nummer twee krijgt doet zelfs niet mee eens met deze verkiezingen! Zo zie je maar hoe ondemocratisch ons klein landje eigenlijk is.
12/05/2010
Verkiezingen deel 2: Nog 34 dagen te gaan
Gisteren verscheen er een artikel over meertalig onderwijs op de website van Brussel-Nieuws.
VUB gaat voor basisschool op campus Etterbeek
Elsene - Kleuters én universiteitsstudenten op één campus? Het kan. De VUB plant immers een basisschool met meertalig onderwijs op haar campus langs de Pleinlaan. Dat zegt rector Paul De Knop aan brusselnieuws.be. [19 reacties]
De VUB wil graag een steentje bijdragen om het tekort aan onderwijsplaatsen in de hoofdstad weg te werken. “Het plan van een basisschool past in ons streven om de campus meer te openen en meer contact te leggen met de stad”, legt De Knop uit. “Er zijn te weinig plaatsen en de Brusselse bevolking verjongt. Waarom dan niet een school inrichten waar er al sportinfrastructuur en een restaurant is?”
Ook voor het personeel zou zo’n school een zegen zijn, weet de rector.
Vlaams onderwijsminister Pascal Smet (SP.A) en scholengroep Brussel-directeur Jacky Goris zijn het idee volgens De Knop alvast genegen. “Ze reageerden allebei positief. Vrijdag heb ik dan ook een brief gestuurd naar minister Smet om ons plan uit de doeken te doen.”
Het kabinet Smet bevestigt dat het de aanvraag wil onderzoeken. "Strikt genomen ligt de campus niet in één van de zones voor gerichte uitbreiding die we voorzien", zegt Smets woordvoerder. "Maar een school op deze locatie zou natuurlijk wél het voordeel hebben dat ze erg dicht bij de werkplaats ligt van heel wat ouders."
Meertalig onderwijsDe nieuwe basisschool zou de VUB ook de kans bieden om wetenschappelijk schoolonderzoek te voeren op de eigen campus. “We willen er graag een meertalige school van maken, liefst met 50 procent van de lessen in andere talen dan het Nederlands. Met Piet Van de Craen hebben we een autoriteit op dat vlak in huis.”
Of die meertalige invulling er komt is een stuk minder zeker. Daarvoor moet minister Smet immers zijn fiat geven. De nieuwe onderwijsminister is weliswaar een stuk opener inzake meertalig onderwijs dan zijn voorganger. Toch ligt het nog steeds gevoelig om een deel van de lessen in het Nederlands op te geven ten voordele van Frans of Engels, te meer de voertaal in Brussel hoofdzakelijk het Frans is.
Over de timing, de capaciteit en de locatie van de nieuwe school is nog geen duidelijkheid. “Eén mogelijkheid is om de school te bouwen waar nu de tent staat, vlakbij de Pleinlaan in de rechterachterhoek van de campus”, weet De Knop.
De capaciteit van de school is dan weer een zaak van de scholengroep Brussel van het gemeenschapsonderwijs, waartoe de nieuwe school zou kunnen behoren.
Ook op de campus in Jette ziet de VUB op termijn wel een basisschool. "De kinderopvang daar is nu al een groot succes. We hopen daar een vervolg aan te breien."
http://www.brusselnieuws.be/artikels/stadsnieuws/vub-plant-basisschool-op-campus-etterbeek/#1273421546
Zeker iets om in het oog te houden want het zou wel eens de doorbraak voor meertalig onderwijs in Brussel kunnen betekenen. Het initiatief krijgt alleszins de volle steun van Pro Bruxsel!
VUB gaat voor basisschool op campus Etterbeek
Elsene - Kleuters én universiteitsstudenten op één campus? Het kan. De VUB plant immers een basisschool met meertalig onderwijs op haar campus langs de Pleinlaan. Dat zegt rector Paul De Knop aan brusselnieuws.be. [19 reacties]
De VUB wil graag een steentje bijdragen om het tekort aan onderwijsplaatsen in de hoofdstad weg te werken. “Het plan van een basisschool past in ons streven om de campus meer te openen en meer contact te leggen met de stad”, legt De Knop uit. “Er zijn te weinig plaatsen en de Brusselse bevolking verjongt. Waarom dan niet een school inrichten waar er al sportinfrastructuur en een restaurant is?”
Ook voor het personeel zou zo’n school een zegen zijn, weet de rector.
Vlaams onderwijsminister Pascal Smet (SP.A) en scholengroep Brussel-directeur Jacky Goris zijn het idee volgens De Knop alvast genegen. “Ze reageerden allebei positief. Vrijdag heb ik dan ook een brief gestuurd naar minister Smet om ons plan uit de doeken te doen.”
Het kabinet Smet bevestigt dat het de aanvraag wil onderzoeken. "Strikt genomen ligt de campus niet in één van de zones voor gerichte uitbreiding die we voorzien", zegt Smets woordvoerder. "Maar een school op deze locatie zou natuurlijk wél het voordeel hebben dat ze erg dicht bij de werkplaats ligt van heel wat ouders."
Meertalig onderwijsDe nieuwe basisschool zou de VUB ook de kans bieden om wetenschappelijk schoolonderzoek te voeren op de eigen campus. “We willen er graag een meertalige school van maken, liefst met 50 procent van de lessen in andere talen dan het Nederlands. Met Piet Van de Craen hebben we een autoriteit op dat vlak in huis.”
Of die meertalige invulling er komt is een stuk minder zeker. Daarvoor moet minister Smet immers zijn fiat geven. De nieuwe onderwijsminister is weliswaar een stuk opener inzake meertalig onderwijs dan zijn voorganger. Toch ligt het nog steeds gevoelig om een deel van de lessen in het Nederlands op te geven ten voordele van Frans of Engels, te meer de voertaal in Brussel hoofdzakelijk het Frans is.
Over de timing, de capaciteit en de locatie van de nieuwe school is nog geen duidelijkheid. “Eén mogelijkheid is om de school te bouwen waar nu de tent staat, vlakbij de Pleinlaan in de rechterachterhoek van de campus”, weet De Knop.
De capaciteit van de school is dan weer een zaak van de scholengroep Brussel van het gemeenschapsonderwijs, waartoe de nieuwe school zou kunnen behoren.
Ook op de campus in Jette ziet de VUB op termijn wel een basisschool. "De kinderopvang daar is nu al een groot succes. We hopen daar een vervolg aan te breien."
http://www.brusselnieuws.be/artikels/stadsnieuws/vub-plant-basisschool-op-campus-etterbeek/#1273421546
Zeker iets om in het oog te houden want het zou wel eens de doorbraak voor meertalig onderwijs in Brussel kunnen betekenen. Het initiatief krijgt alleszins de volle steun van Pro Bruxsel!
9/05/2010
Verkiezingen deel 2: Nog 35 dagen te gaan
Om een lijst kandidaten voor Pro Bruxsel te kunnen indienen voor de Kamer van Volksvertegenwoordigers voor het arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde moet Pro Bruxsel minstens 500 handtekeningen inzamelen van kiezers die wonen in één van de gemeenten van het arrondissement. Het document dat dient ondertekend te worden kan gedownload worden door te klikken op volgende links: http://probruxsel.be/signatures/signature_FR_FED_2010.pdf http://probruxsel.be/signatures/signature_NL_FED_2010.pdf Maak er aub een voldoende aantal kopijen van en verzamel zoveel mogelijk VOLLEDIG INGEVULDE formulieren in bij vrienden, kennissen, buren enz. De vervolledigde ingevulde documenten dienen afgegeven te worden bij Bertrand Velu, Flageyplein 26 bus 19 (Elsene). Gelieve bij hem aan te bellen v-of zonodig bij een buur- om toegang te hebben tot zijn brievenbus. Dit alles is HOOGSTDRINGEND, en hoedanook voor dinsdag 11 mei.
Dank bij voorbaat voor Brussel.
Dank bij voorbaat voor Brussel.
Verkiezingen deel 2: Nog 36 dagen te gaan
De locale afdeling Pro Bruxsel Zuid kan niet wachten om acties te ondernemen. Maar er zit een addertje in het gras. We moeten 500 handtekeningen ophalen, of we mogen geen lijst indienen. Dus zullen de acties eventjes moeten wachten…maar uitstel is geen afstel!
De reden dat we zeker mee moeten doen zijn heel logisch. Het feit dat we een tweetalige lijst mogen indienen voor de Kamer is waarschijnlijk de belangrijkste redenen. Maar ook het feit dat we eindelijk de mensen kunnen overtuigen dat de huidige politiek gewoon niet werkt zou wel eens een doorslaggevend resultaat kunnen opleveren voor Pro Bruxsel.
Gisteren heb ik mee gedaan aan een enquete van Le Soir. De resultaten zijn echt wel verbluffend en volgen perfect onze standpunten. Hier zijn ze zoals ik ze gisteren heb opgeslagen:
De reden dat we zeker mee moeten doen zijn heel logisch. Het feit dat we een tweetalige lijst mogen indienen voor de Kamer is waarschijnlijk de belangrijkste redenen. Maar ook het feit dat we eindelijk de mensen kunnen overtuigen dat de huidige politiek gewoon niet werkt zou wel eens een doorslaggevend resultaat kunnen opleveren voor Pro Bruxsel.
Gisteren heb ik mee gedaan aan een enquete van Le Soir. De resultaten zijn echt wel verbluffend en volgen perfect onze standpunten. Hier zijn ze zoals ik ze gisteren heb opgeslagen:
8/05/2010
Verkiezingen deel 2: Nog 37 dagen te gaan
Ik had hier graag geschreven …nog 100 dagen te gaan… maar de actuele politieke situatie( en ik ga het daar nog uitgebreid over hebben want er is materie genoeg) heeft er anders over beslist. Eerst en vooral denk ik dat het niet al te opportuun zou zijn om eens de zaken op een rijtje te zetten.
De hoofdreden, en al mogen het in verkeerde aarde vallen of niet, dat ik maar weinig berichten heb geplaatst de laatste tijd aangaande de BHV kwestie komt hoofdzakelijk door het feit dat ik gewoon weinig te vertellen heb over de laatste gebeurtenissen binnen de binnenlandse politiek. Ik aanzie BHV trouwens niet als zijnde een probleem!
Ik ben een burger en ik interesseer me hoofdzakelijk in wat er wordt gedaan voor de burger binnen het beleid. En daar wringt juist het schoentje want er wordt juist niet veel, om niet te zeggen niets gedaan voor de burger, binnen de huidige politiek. Het draait allemaal om macht, geld en heerschappij. Heerschappij over territorium waarvan men het bezit vereist op basis van de taal die de mensen er zouden moeten spreken rekeninghoudende met de geschiedkundige taal die verbonden is met dat territorium.
Realistisch gezien heb ik territorium, of in gewone taal omgezet “een stuk grond” nog nooit een taal horen spreken. Zeker niet in het geval van ons stukje Belgisch grondgebied dat door iedereen en alleman al eens is overheerst. Taal met een deeltje van deze aarde verbinden is dus absurd en iets dat enkel en alleen in België door middel van een “taalwet” binnen de politiek een betekenis heeft gekregen.
Heeft die “taalwet” eigenlijk wel iets te vertellen over de mensen die twee, drie of zelfs meer talen spreken. Heeft die taalwet eigenlijk wel iets te zeggen over wie die mensen zijn die die taal spreken? Heeft die wet eigenlijk wel een reden van bestaan “tout court’?
Dat ze op zich als discriminerend kan worden beschouwd is gewoon een feit. En neen, ik heb het niet over het feit dat mensen een bepaalde taal moeten spreken om een sociaal onderkomen te kunnen krijgen in een bepaald gebied die zogezegd taalgebonden is. En neen ik spreek niet over pariteiten tegenover mensen die in communautaire vakjes worden geduwd naar gelang de verplichte taal-identiteidskeuze die ze moeten nemen en zich waardoor ze zich in de minderheid voelen.
Waar ik het over heb is de burger die drinkt, eet, werkt en leeft. Om men voorbeeld kracht bij te zetten neem ik als voorbeeld de dove, de stomme of de analfabeet. Ook zij moeten onder diezelfde taalwet worden geclassificeerd als zijnde van "de ene taalgroep” of als zijnde van "de andere taalgroep” Het feit dat ze moeten kiezen voor een taalgroep waartoe ze zich nooit zullen aangetrokken voelen worden ook zij, die niet met gesproken of geschreven taal bezig zijn, ontegensprekelijk gediscrimineerd. Welke redenen zouden zij in godsnaam eigenlijk hebben om zich tot een taalgebonden gemeenschap aan te sluiten? Of het nu om verbonden patriottistische eigenschappen gaat, of het nu om territoriale redenen gaat of, of het nu gaat om zijn identiteit te weerspiegelen. Communiceren willen zij, en liefst in een zo begrijpbare, en meest universele taal als mogelijk.
Wel, hetzelfde geld voor een meertalige Belg, of die nu in Brussel, de rand of in Vlaanderen of Wallonië woont. En als alle Belgen doof, analfabeet of stom zouden zijn, dan kon men de taalwet steken daar waar de zon nooit heeft geschenen. Wel net hetzelfde geld voor het feit als alle Belgen tweetalig zouden zijn. Ook dan had die taalwet zelfs geen reden tot bestaan.
Daarom is het belangrijk dat we tweetalig onderwijs aanbieden. Daarom is het belangrijk dat we mensen categoriseren voor wie ze zijn en niet omwille van de taal die ze spreken. Daarom is het belangrijk dat taalgerichte gemeenschappen worden ontbonden van hun opponerende bevoegdheden. Daarom is het belangrijk dat er eindelijk werk wordt gemaakt van een tweetalige Brusselse regio die zijn eigen tweetalige bevoegdheden beheerd. Net zoals een vader in alle vertrouwen de beste keuze maakt voor zijn kinderen, namelijk de keuze die zijn kinderen het beste van alle werelden meegeeft. Op de zelfde manier wil Brussel als kind van dit Belgische land , kind van Europa kiezen voor wat het beste is voor hem.
Namelijk als tweetalige regio , op gelijke voet met de twee andere regio’s de kans krijgen zich te ontwikkelen tot zijn volle potentieel! Een stad zijn waar mensen worden behandeld en gerespecteerd voor wie ze zijn en niet voor de taal die ze al dan niet spreken.
De hoofdreden, en al mogen het in verkeerde aarde vallen of niet, dat ik maar weinig berichten heb geplaatst de laatste tijd aangaande de BHV kwestie komt hoofdzakelijk door het feit dat ik gewoon weinig te vertellen heb over de laatste gebeurtenissen binnen de binnenlandse politiek. Ik aanzie BHV trouwens niet als zijnde een probleem!
Ik ben een burger en ik interesseer me hoofdzakelijk in wat er wordt gedaan voor de burger binnen het beleid. En daar wringt juist het schoentje want er wordt juist niet veel, om niet te zeggen niets gedaan voor de burger, binnen de huidige politiek. Het draait allemaal om macht, geld en heerschappij. Heerschappij over territorium waarvan men het bezit vereist op basis van de taal die de mensen er zouden moeten spreken rekeninghoudende met de geschiedkundige taal die verbonden is met dat territorium.
Realistisch gezien heb ik territorium, of in gewone taal omgezet “een stuk grond” nog nooit een taal horen spreken. Zeker niet in het geval van ons stukje Belgisch grondgebied dat door iedereen en alleman al eens is overheerst. Taal met een deeltje van deze aarde verbinden is dus absurd en iets dat enkel en alleen in België door middel van een “taalwet” binnen de politiek een betekenis heeft gekregen.
Heeft die “taalwet” eigenlijk wel iets te vertellen over de mensen die twee, drie of zelfs meer talen spreken. Heeft die taalwet eigenlijk wel iets te zeggen over wie die mensen zijn die die taal spreken? Heeft die wet eigenlijk wel een reden van bestaan “tout court’?
Dat ze op zich als discriminerend kan worden beschouwd is gewoon een feit. En neen, ik heb het niet over het feit dat mensen een bepaalde taal moeten spreken om een sociaal onderkomen te kunnen krijgen in een bepaald gebied die zogezegd taalgebonden is. En neen ik spreek niet over pariteiten tegenover mensen die in communautaire vakjes worden geduwd naar gelang de verplichte taal-identiteidskeuze die ze moeten nemen en zich waardoor ze zich in de minderheid voelen.
Waar ik het over heb is de burger die drinkt, eet, werkt en leeft. Om men voorbeeld kracht bij te zetten neem ik als voorbeeld de dove, de stomme of de analfabeet. Ook zij moeten onder diezelfde taalwet worden geclassificeerd als zijnde van "de ene taalgroep” of als zijnde van "de andere taalgroep” Het feit dat ze moeten kiezen voor een taalgroep waartoe ze zich nooit zullen aangetrokken voelen worden ook zij, die niet met gesproken of geschreven taal bezig zijn, ontegensprekelijk gediscrimineerd. Welke redenen zouden zij in godsnaam eigenlijk hebben om zich tot een taalgebonden gemeenschap aan te sluiten? Of het nu om verbonden patriottistische eigenschappen gaat, of het nu om territoriale redenen gaat of, of het nu gaat om zijn identiteit te weerspiegelen. Communiceren willen zij, en liefst in een zo begrijpbare, en meest universele taal als mogelijk.
Wel, hetzelfde geld voor een meertalige Belg, of die nu in Brussel, de rand of in Vlaanderen of Wallonië woont. En als alle Belgen doof, analfabeet of stom zouden zijn, dan kon men de taalwet steken daar waar de zon nooit heeft geschenen. Wel net hetzelfde geld voor het feit als alle Belgen tweetalig zouden zijn. Ook dan had die taalwet zelfs geen reden tot bestaan.
Daarom is het belangrijk dat we tweetalig onderwijs aanbieden. Daarom is het belangrijk dat we mensen categoriseren voor wie ze zijn en niet omwille van de taal die ze spreken. Daarom is het belangrijk dat taalgerichte gemeenschappen worden ontbonden van hun opponerende bevoegdheden. Daarom is het belangrijk dat er eindelijk werk wordt gemaakt van een tweetalige Brusselse regio die zijn eigen tweetalige bevoegdheden beheerd. Net zoals een vader in alle vertrouwen de beste keuze maakt voor zijn kinderen, namelijk de keuze die zijn kinderen het beste van alle werelden meegeeft. Op de zelfde manier wil Brussel als kind van dit Belgische land , kind van Europa kiezen voor wat het beste is voor hem.
Namelijk als tweetalige regio , op gelijke voet met de twee andere regio’s de kans krijgen zich te ontwikkelen tot zijn volle potentieel! Een stad zijn waar mensen worden behandeld en gerespecteerd voor wie ze zijn en niet voor de taal die ze al dan niet spreken.
28/04/2010
De lokale afdeling PRO BRUXSEL ZUID/ La section locale PRO BRUXSEL SUD
De jonge maar zeer dynamische politieke partij Pro Bruxsel heeft besloten dat lokale afdelingen verantwoordelijk zullen zijn voor het organiseren van allerlei activiteiten. Daarom hebben het plezier u uit te nodigen op de volgende vergadering van de pas opgerichte lokale afdeling “Pro Bruxsel Zuid”.Het doel van de lokale afdelingen is in de eerste plaats de partij van meer visibiliteit te voorzien en de ideeën van deze politieke partij, die hoofdzakelijk uit Brusselaars bestaat, op een ludieke manier over te brengen. Door actief deel te nemen aan het verenigingsleven van Brussel, projecten op te starten of acties te organiseren kunnen we de bekendheid van de partij bevorderen.Om deze taak met succes te kunnen volbrengen hebben we uw hulp nodig. Alle suggesties, zin tot acties, en creatieve ideeën kunnen ons vooruit helpen om dingen in beweging te zetten voor Brussel en voor België. Daarom nodigen we iedereen uit op vrijdag 7 mei vanaf 18u, in de ijskelders, Waversesteenweg 1015, Ouderghem. Deze vergadering zal het beginpunt zijn van een goede samenwerking met de hoofdzetel van Pro Bruxsel en de andere lokale afdelingen. Ze zullen op de eerste vergadering bespreken hoe we te werk zullen gaan en ze kunnen samen een plan opstellen om zo efficiënt mogelijk te functioneren.De lokale afdeling heeft ook verantwoordelijke personen nodig voor de animaties van de vergaderingen en de administratieve zaken. Die personen zullen ook op de volgende vergadering gestemd worden. Dan rest er ons enkel nog om in actie te schieten en concrete ideeën uit te voeren. We rekenen op jullie talrijke aanwezigheid.
Voor meer informatie kan u bellen of mailen.
Dank om uw aanwezigheid te bevestigen.
Ognev Vlaminck 0478/209.409 of Benjamin Delstanche 0472/888.139
23/04/2010
BHV: eens te meer worden de Brusselaars voor schut gezet!
De traditionele partijen tonen een niet weg te cijferen misprijzen voor de Brusselse bevolking. Zij willen hier komen « spelen in onze tuin » waarvan ze een zandbank voor een kleuterklas hebben gemaakt, zonder ook maar rekening te houden met onze verzuchtingen.. NU IS HET GENOEG GEWEEST!
BHV, Bruxsel – Halle -Vilvoorde is de symbolische twistappel bij uitstek geworden tussen Vlaamse en Franstalige partijen, die vechten als twee honden om één been om hun groot gelijk te bewijzen. En dit alles uiteraard zonder de Brusselaar te raadplegen, laat staan te betrekken bij wat moet doorgaan voor onderhandelingen. In dit federaal land bestaan er ogenschijnlijk maar twee "delen": Vlaanderen en Wallonië!
Een duidelijker bewijs van de mislukking van de dialoog « van Gemeenschap tot Gemeenschap » is moeilijk te vinden. Laten we wel wezen: dit land kan niet verder groeien zolang die benedenmaatse burentwist blijft aanslepen tussen twee taalgroepen die mekaar niet meer echt kennen en niet zeker zijn of zij nog samen verder willen. Het zij zo, dat kunnen we moeilijk verhelpen.. Maar de Brusselaars aanvaarden niet langer om daar de dupe van te zijn; betutteld, misprezen en aan de zijkant geschoven.
Wij, Brusselaars, weten maar al te best wat het betekent om samen te leven met mensen van diverse herkomst, met grote culturele verschillen en die verschillende talen spreken.
Wij, Brusselaars, weten dat dit de samenleving van de toekomst is.
Wij, Brusselaars, willen een harmonische samenleving waarin men zich kan uitdrukken in de meest uiteenlopende talen, met eerbied voor eenieders cultuur.
De zelfzuchtige houding in de huidige politiek is bijzonder dramatisch voor Brussel en de Brusselaars, maar ook voor heel het land:
Het onvermogen voor de Vlaamse en Franstalige partijen om tot een akkoord te komen voor BHV maakt ons belachelijk in de hele wereld, verontrust buitenlandse investeerders die zich stilaan beginnen te vestigen in andere oorden met een stabieler politiek klimaat. Hetzelfde onvermogen brengt de Europese instellingen in verwarring, met het risico dat ook zij stilaan de Europese hoofdstad, of een groot deel van de instellingen ervan, elders -- in een minder onvoorspelbaar, surrealistisch land -- zullen onderbrengen. Tenslotte verhindert dat onvermogen ook elke discussie over een eerlijke financiering van het Brussels Gewest en bestendigt het de afhankelijke positie van de Brusselaars ten opzichte van de Vlaamse en Franstalige Gemeenschap, wat onaanvaardbaar is.
Splitsing van BHV of niet, voor de Brusselaars blijven de problemen dezelfde en dit terwijl immense uitdagingen te wachten staan. Pro Bruxsel vraagt alleen dat Brussel over de nodige middelen kan beschikken om die uitdagingen aan te gaan. Dit is wat Pro Bruxsel wil, en zonder andere partijen of personen, Vlamingen of Walen, uit te sluiten, wel integendeel, maar wel zonder externe inmenging in Brusselse aangelegenheden.
Gezien de onmacht van de huidige machtspartijen – die allen « taal- en gemeenschapszuiver » zijn – om zich ernstig (en met de nodige eerbied) met de Brusselse problemen in te laten, komt alleen Pro Bruxsel,de enige tweetalige partij van Brusselse burgers, op voor de belangen van alle Brusselaars, van welke herkomst of cultuur ook. Pro Bruxsel vecht daarbij voor een Brusselse gemeenschap die model kan staan voor de culturele Europese metropool van de XXIste eeuw.
Dit is dan ook de reden waarom Pro Bruxsel zal deelnemen aan de komende verkiezingen om aldus de belangen van de Brusselaars op alle beleidsniveaus te verdedigen en te behartigen.
BHV, Bruxsel – Halle -Vilvoorde is de symbolische twistappel bij uitstek geworden tussen Vlaamse en Franstalige partijen, die vechten als twee honden om één been om hun groot gelijk te bewijzen. En dit alles uiteraard zonder de Brusselaar te raadplegen, laat staan te betrekken bij wat moet doorgaan voor onderhandelingen. In dit federaal land bestaan er ogenschijnlijk maar twee "delen": Vlaanderen en Wallonië!
Een duidelijker bewijs van de mislukking van de dialoog « van Gemeenschap tot Gemeenschap » is moeilijk te vinden. Laten we wel wezen: dit land kan niet verder groeien zolang die benedenmaatse burentwist blijft aanslepen tussen twee taalgroepen die mekaar niet meer echt kennen en niet zeker zijn of zij nog samen verder willen. Het zij zo, dat kunnen we moeilijk verhelpen.. Maar de Brusselaars aanvaarden niet langer om daar de dupe van te zijn; betutteld, misprezen en aan de zijkant geschoven.
Wij, Brusselaars, weten maar al te best wat het betekent om samen te leven met mensen van diverse herkomst, met grote culturele verschillen en die verschillende talen spreken.
Wij, Brusselaars, weten dat dit de samenleving van de toekomst is.
Wij, Brusselaars, willen een harmonische samenleving waarin men zich kan uitdrukken in de meest uiteenlopende talen, met eerbied voor eenieders cultuur.
De zelfzuchtige houding in de huidige politiek is bijzonder dramatisch voor Brussel en de Brusselaars, maar ook voor heel het land:
Het onvermogen voor de Vlaamse en Franstalige partijen om tot een akkoord te komen voor BHV maakt ons belachelijk in de hele wereld, verontrust buitenlandse investeerders die zich stilaan beginnen te vestigen in andere oorden met een stabieler politiek klimaat. Hetzelfde onvermogen brengt de Europese instellingen in verwarring, met het risico dat ook zij stilaan de Europese hoofdstad, of een groot deel van de instellingen ervan, elders -- in een minder onvoorspelbaar, surrealistisch land -- zullen onderbrengen. Tenslotte verhindert dat onvermogen ook elke discussie over een eerlijke financiering van het Brussels Gewest en bestendigt het de afhankelijke positie van de Brusselaars ten opzichte van de Vlaamse en Franstalige Gemeenschap, wat onaanvaardbaar is.
Splitsing van BHV of niet, voor de Brusselaars blijven de problemen dezelfde en dit terwijl immense uitdagingen te wachten staan. Pro Bruxsel vraagt alleen dat Brussel over de nodige middelen kan beschikken om die uitdagingen aan te gaan. Dit is wat Pro Bruxsel wil, en zonder andere partijen of personen, Vlamingen of Walen, uit te sluiten, wel integendeel, maar wel zonder externe inmenging in Brusselse aangelegenheden.
Gezien de onmacht van de huidige machtspartijen – die allen « taal- en gemeenschapszuiver » zijn – om zich ernstig (en met de nodige eerbied) met de Brusselse problemen in te laten, komt alleen Pro Bruxsel,de enige tweetalige partij van Brusselse burgers, op voor de belangen van alle Brusselaars, van welke herkomst of cultuur ook. Pro Bruxsel vecht daarbij voor een Brusselse gemeenschap die model kan staan voor de culturele Europese metropool van de XXIste eeuw.
Dit is dan ook de reden waarom Pro Bruxsel zal deelnemen aan de komende verkiezingen om aldus de belangen van de Brusselaars op alle beleidsniveaus te verdedigen en te behartigen.
9/03/2010
“Pro Bruxsel? Bestaat die partij nog?”
“Pro Bruxsel? Bestaat die partij nog?” Heel veel hoor ik de mensen dit vragen als ik hun vertel dat ik voor Pro Bruxsel opkom. Ik begrijp eigenlijk best waarom dat de mensen dat vragen.Als ik nu naar de agenda van de culturele activiteiten kijk, dan merk ik op dat we juist een jaar geleden vollenbak bezig waren met het verzamelen van handtekeningen gevolgd door een beetje campagne voering. We waren overal aanwezig wat tot argwaan leidde bij sommige mensen. Maar het was wel heel efficiënt om ons te laten kennen. Ik mis die tijd wel een beetje want ik heb toen het plezier gehad om hele leuke en interessante mensen te leren kennen. Het combineren van al die activiteiten met de schoolse activiteiten waren toen niet specifiek makkelijk…bovenop het feit dat ik uiteindelijk mijn examen tot de tweede sessie had uitgesteld. Gelukkig was ik er van de eerste keer door!
Ik wou dat we hetzelfde van de resultaten van de regionale verkiezingen hadden kunnen zeggen. Begrijp me niet verkeerd. De resultaten waren fantastisch maar toch had het voor de partij beter geweest had iemand kunnen worden verkozen. Dat had ons toegelaten om toch nog een beetje media aandacht te krijgen buiten verkiezingstijd.
Toch ben ik ook blij dat we voor de eerlijke manier van werken hebben gekozen en dus met twee lijsten naar de verkiezingen zijn getrokken. Verleden jaar lachte de NVA ons en zei dat we uilskuikens waren. Ze pretendeerde dat we beter met 1 Nederlandstalige lijst naar de verkiezingen hadden getrokken omdat we dan zeker tenminste 2 verkozen personen hadden kunnen hebben. We zijn dan misschien uilskuikens maar ook echte kiekefretters…die hun tweetalige identiteit niet verloochenen! Het is net dat dat mij tot Pro Bruxsel heeft aangetrokken en dat is me dunkt ook wat ons nog een lange toekomst voorschrijft. Of toch zolang dat het communautair debat en het debat rond taal niet opgelost is geraakt.
Wat kunnen we doen om ons op een efficiëntere manier in te zetten voor Brussel? Er blijven voor gaan en dat is precies waar ons op voor bereiden. Gedeeltelijk door lokale secties op te richten, gedeeltelijk door standpunten te ontwikkelen over bepaalde thema’s. Situaties evolueren en de opinies ook. Het is de strategische raad die momenteel bezig is met het bespreken en bestuderen van allerlei actuele thema’s. De lokale secties zullen dan kijken hoe de standpunten over die thema’s het best kunnen worden toegepast op de gemeenteraadsverkiezingen. Tot er definitieve beslissingen worden genomen over die thema’s zullen de lokale secties elke individuele gemeentelijke situatie door de loep halen. Aangezien het bijna onmogelijk is om voor elke gemeente een individuele volledige lijst te vormen moeten de verschillende mogelijkheden worden bekeken om eventuele samengestelde lijsten te vormen met andere partijen. Geen gemakkelijke klus als men weet dat al de andere partijen of Vlaams of Franstalig zijn. Een pluspuntje in de sombere verkiezingsstrijd is het feit dat voor de gemeenteverkiezingen wel tweetalige lijsten mogen worden gevormd! Eigenlijk een reden te meer voor Pro Bruxsel om met deze verkiezingen mee te dingen….ookal vind Pro Bruxsel dat een groot gedeelte van de gemeentelijke bevoegdheden moeten overgeheveld worden naar de Regio. En dat betekend dus ook dat het gemeentelijk bestuur uit veel minder personen zou moeten kunnen bestaan. Dit zou de gemeenten en de Regio Brussel een enorme besparing kunnen opleveren.
Abonneren op:
Posts (Atom)