De lokale afdeling PRO BRUXSEL ZUID/ La section locale PRO BRUXSEL SUD

De lokale secties “Noord” en “West” zijn ondertussen al een feit, en nu is het de beurt aan Pro Bruxsel “Zuid”. “ Pro Bruxsel Zuid” zal zich in de eerste plaats focussen op Elsene en Etterbeek en later met Watermaal, Bosvoorde en Ukkel fusioneren. Pro Bruxsel houdt binnenkort (25 januari) een congres en is druk bezig met het herdefiniëren van zijn statuten en daarin zullen de lokale secties een belangrijke rol spelen. Daarom is het belangrijk dat er een eerste bijeenkomst wordt georganiseerd vóór het Congres zodat de lokale sectie “Pro Bruxsel Zuid “ als bestaande instantie bij het congres kan worden vertegenwoordigd. Vergaderingen en bijeenkomsten van lokale secties gebeuren op zeer informele basis en zijn dus toegankelijk voor iedereen. Politieke kennis is niet vereist maar voor heel veel menselijkheid, vriendschappelijkheid en een tof verhaal zijn altijd welkom. Geen taalbarrières hier, dus kom gerust eens langs en geniet van een goeie babbel met mensen uit u buurt! In de hoop van u heel binnenkort te mogen ontmoeten wens ik u een gelukkig kerstfeest en een gelukkig nieuwjaar! Ognev Vlaminck

De eerste Bijeenkomst van “Pro Bruxsel Zuid” wordt voorzien op 10 januari 2010 om 19.00u bij Ognev Vlaminck. Hapjes en drankjes worden voorzien. Voor meer informatie of een suggestie kan u mailen, schrijven of bellen naar:

Ognev Vlaminck

Rue de Theuxstraat 85, 1050 Elsene/Ixelles

Tel: 0478 209 409

E-mail: ognev@kingdom-of-the-unknown.be

Blog : http://ovlaminck-probruxsel.blogspot.com/

Pro « Bruxsel Nord » et « Pro Bruxsel Ouest » sont déjà actives, c’est au tour de « Pro Bruxsel Sud » de voir le jour, en commençant par rassembler les habitants de Ixelles et Etterbeek, bientôt rejoints par Watermael-Boitsfort et Uccle. Pro Bruxsel tiendra très bientôt – le 25 janvier 2010 – un Congrès qui devra adopter une nouvelle organisation dans laquelle les sections locales joueront un rôle important. C’est pourquoi, la section de « Pro Bruxsel Sud » veut organiser une première réunion afin d’être dignement représentée au prochain Congrès. Ces réunions seront informelles et donc accessibles à toute personne intéressée. Il n’est pas nécessaire d’être un spécialiste de la politique, par contre l’ouverture, la tolérance et l’envie de partager sont les ingrédients indispensables. Pas de barrières linguistiques, soyez donc les bienvenus pour profiter d’un échange entre citoyens-voisins. Dans l’espoir de vous rencontrer très prochainement, je vous souhaite d’excellentes fêtes Noël et une heureuse année 2010. Ognev Vlaminck

La première réunion informelle de “Pro Bruxsel Sud” se teindra le 10 janvier 2010 à 19 heures chez moi. Boissons et petites choses à grignoter sont prévues. Pour toute information ou suggestion, joignez-moi par mail, téléphone ou courrier.

Ognev Vlaminck

Rue de Theuxstraat 85, 1050 Elsene/Ixelles

Tel: 0478 209 409

E-mail: ognev@kingdom-of-the-unknown.be

Blog : http://ovlaminck-probruxsel.blogspot.com/

Zal Brussel in 2010 juist gefinancierd worden?

Brussel heeft te kampen met meer specifieke problemen dan de twee andere gewesten, waarvan de heersende armoede, de talloze daklozen en de toestroom van vele asielzoekers waarschijnlijk de meest opvallende zijn. Dat is nu eenmaal een probleem dat bij een grootstad hoort hoor ik velen zeggen maar dat is geen reden om de situatie simpelweg te aanvaarden want er bestaan oplossingen voor. De wil is er, de weg waarschijnlijk ook, maar de middelen ontbreken maar al te vaak. Het mag gezegd worden: ook het Brusselse Gewest is arm!
Nochtans ontbreekt het niet aan professionele activiteiten in Brussel. Er wordt veel geproduceerd, veel geïmporteerd en geëxporteerd, er wordt veel administratief en politiek beheerd. Maar waar gaat dan al dat geld naartoe?
20% van alle Belgische inkomsten worden in Brussel gegenereerd. Dat geld gaat allemaal naar de Belgische Staat, waar het weer wordt verdeeld onder de drie gewesten en daar zit juist het probleem. Amper 1% van dat geld wordt direct teruggegeven aan het Brusselse Gewest! Dat is dan ook de reden waarom er veel te weinig kan worden geïnvesteerd in een mooier, properder en een efficiënter georganiseerd Brussel.
Er bestaan een aantal redenen waarom een juistere financiering gerechtvaardigd zijn. Momenteel betalen de mensen die in Brussel werken maar er niet wonen, hun belastingen op de plaats van hun woonst. Het gaat hier over meer bepaald 300 000 pendelaars die bijna dagelijks gebruik maken van de Brusselse faciliteiten, maar er niet voor betalen. Dat wil zeggen dat de Brusselaars het meeste van de kosten moeten dragen.
In Berlijn worden de bewoners van de stad berekend op basis van de personen die aanwezig zijn gedurende een gewone doordeweekse dag. Op basis van die telling worden de budgetten aan de stad toegekend. Pro Bruxsel wil dat dit systeem ook wordt toegepast op het Brusselse Gewest. Dat de mensen plots hun belastingen op de plaats van hun werk betalen zal voor hun niet direct voelbaar maar het gaat er wel voor zorgen dat het geld eerlijker zal worden verdeeld onder de regio’s. Het is trouwens in het belang van zowel de Brusselaars als de pendelaars dat er kan worden geïnvesteerd in betere Brusselse faciliteiten.

Een betaalbare woning voor iedereen

Een woning is in vergelijking met 10 jaar geleden meer dan verdubbeld in prijs. Specialisten ter zake (of moet ik zeggen pragmatisten?) beweren bij hoog en bij laag dat het door allerlei compensaties niet moeilijker geworden is om een huis aan te schaffen.
Leningen tot aan zijn pensioen, goedkopere lasten die het gevolg zijn van een crisisje en onze veel hogere salarissen zijn maar enkele van hun zogezegde compensaties die een oplossing moeten bieden.
Brussel wordt hier weeraleens buiten beschouwing gehouden aangezien het met meer specifieke situaties moet omgaan. Er heest eerst en vooral een zeer groot tekort aan woningen en iedereen weet dat de prijs afhankelijk is van vraag en aanbod, wat op zich wil zeggen dat de prijzen van de huizen op de Brusselse immobiliën markt de pan uit swingen. De bedragen die de welverdienende Eurocraten gewillig neerleggen voor de Brusselse huizen maakt de situatie in bepaalde wijken alleen maar erger. Daarbovenop ontstaat er een nog grotere sociale kloof tussen bepaalde Brusselse buurten.
Dat de bedrukte Brusselse situatie niet uit de lucht gegrepen is kan men duidelijk afleiden uit allerlei manoeuvres dat de huidige politiek uitvinden om het fenomeen van huisjesmelkerij en opsplitsingen van huizen in te tomen. Zo zijn er wetten die een verbod opleggen om appartementen in te richten in ruimtes die kleiner zijn dan een bepaalde opgelegde grootte. De regels en wetten verschillen trouwens afhankelijk van in welke gemeente dat je woont en daarom is het belangrijk dat het woonbeleid ook een regionale bevoegdheid wordt. Toch is het ook aan te raden om de situatie eens te analyseren vanuit een andere invalshoek namelijk het standpunt van degene die alsnog geïnteresseerd zijn in die al te kleine ruimtes.
Eigenlijk komt het hier op neer: Als je een degelijke woonruimte wil dan ruïneer je jezelf door de huur van je logement en verdwijn je nog een beetje dieper in de vereenzaming, trouwens een ander typisch probleem van een grootstad zoals Brussel. Je kan anderzijds een kleinere goedkope ruimte huren in een kelder waar amper een uurtje licht per dag binnendringt, goed om depressief te worden. Of je kan een zoektocht beginnen naar dat ene perfecte appartementje dat perfect in je budget past maar waarschijnlijk niet in de buurt ligt dat jij had gekozen en waardoor je elke dag twee uur op het openbaar vervoer vertoeft. En als laatste ultimatum is er een fenomeen dat meer en meer opkomt namelijk het kraken van een pand. De leegstand is zo alomtegenwoordig in deze stad dat de lokroep om te kraken gewoon heel logisch lijkt. Moest hieromtrent, buiten de fameuze wet van Onklinx (die bepaald dat iedereen recht heeft op een dak boven zijn hoofd) ook een degelijk beleid bestaan dan zou kraken geen probleem mogen zijn maar eerder een oplossing tegenover de leegstand.
Om terug te komen op de aankoop van een huis, heeft Brussel met een ander zeer specifiek probleem te kampen. Het feit dat er een grotere werkloosheid (onder de jongeren) heerst maakt dat meer verdienen, hogere salarissen en meer koopkracht niet echt als argument kan worden aanvaard voor het merendeel van de Brusselse bevolking.
Maar ja, de Brusselse gecommunautariseerde politiek vindt het blijkbaar niet belangrijk om deze problematiek SAMEN aan te pakken. Maar waar ze wel over discussiëren is of een persoon een bepaalde taal zou moeten spreken om aan een eisenpakket te voldoen om een goedkope woning te kunnen verkrijgen. Iedereen heeft recht op een betaalbare woning en dan is de apartheid (beoordeling op basis van de verplichte taalkeuze) voor het verkrijgen van premies en andere voor en nadelen gewoon verwerpelijk.
Bestaande problemen opsommen zoals sommige partijen van de oppositie vaak doen is makkelijk. Pro Bruxsel wil niet alleen problemen naar voren brengen maar er ook een paar echte oplossingen voor voorstellen.
Een grote oplossing en waarschijnlijk de belangrijkste is het probleem vanuit de bron aan te pakken. Door zo veel mogelijk het verschil op gebied van taal weg te werken binnen de Brusselse bewoners kan er al heel veel opgelost worden. Dat is ook de reden waarom er zo vlug mogelijk werk moet worden gemaakt van tweetalige scholen. Het tweetalig onderwijs dat zou moeten worden aangeboden aan de Brusselse leerlingen moet natuurlijk onder de bevoegdheid staan van het Brussels gewest en niet onder het aparte beleid van de twee andere gemeenschappen. De laatste 20 jaar hebben duidelijk bewezen dat het huidige systeem niet werkt en dus is het hoog tijd voor verandering! Tweetalige personen hebben trouwens meer kans om een job te vinden en om een degelijke salaris te ontvangen.
Een andere heel voor de hand liggende oplossing is een “zero tolerantie” tegenover de leegstand, zowel van bureaugebouwen als van woonhuizen. Het kan niet zijn dat de huidige wet nog dagelijks wordt omzeild door allerlei achterpoortjes en dat daardoor mensen verplicht zijn om op engellange wachtlijsten te staan voor een sociale woning.
Zoals de Staten Generaal had geconcludeerd vind ook Pro Bruxsel dat de jeugd, de toekomst van Brussel, alle kansen moet krijgen om zich volwaardig te kunnen ontplooien. Daarom is het in de eerste plaats belangrijk stil te staan bij het feit dat er zwakheden zijn die makkelijk kunnen weggewerkt worden waardoor er meer dynamiek en goedwil ontstaat bij de Brusselse jeugd. En laat ons vooral niet vergeten dat er weldegelijk een Brusselse jeugd leeft in deze stad die uit meer dan een paar relschoppers uit Kuregem bestaat en te pas en te onpas op televisie verschijnt! Pro Bruxsel kijkt uit naar een mooie toekomst van Brussel waarin de jeugd de centrale rol zal spelen!

Een mooie tekst van één van onze leden

Ik wil jullie deze tekst nioet onthouden: een mooie uitleg over de echte problemen van Brussel:

De originele tekst bevind zich op de blog van Huib: http://huibslog.huibs.net/

Brussel is altijd het weeskind gebleven van de Belgische compromissen.De verschillende nationale overeenkomsten sinds de zeventiger jaren, apaiseerden (bevredigden) de twee grote regios/gemeenschappen met onverantwoorde overdrachten van geld en bevoegdheden.Dat ging ten koste van de centrale (federale) regering en, zoals steeds meer blijkt, van de regio van het Brussels gewest.Ter gelegenheid van het Verdrag van Maastricht, waarschuwden de belangrijkste Europese leiders (Thatcher, Schröder en Mitterrand) al de toenmalige Belgische premier (Dehaene), dat de enorme Belgische staatsschuld (meer dan 100% van het jaarlijks nationaal product), veroorzaakt werd door de "Belgische compromissen" en maar moeilijk tot de verdragsgrens van 60% zou kunnen worden teruggebracht voor het fatale jaar 1999.Dat is dan ook niet gebeurd. De staatsschuld is nog steeds veel te hoog.Maar de andere twee regio's (Vlaanderen en Wallonië) zwommen in het geld, tot voordat de crisis vorig jaar toesloeg.Vlaanderen stelde bij voorbeeld een "jobkorting" in, exclusief voor inwoners van het gewest. Belastingkorting voor niet-werklozen, uitsluitend voor Vlamingen. De niet-Vlaamse collega's van de 300.000 Vlamingen die in Brussel werken, hadden het nakijken! Deze maatregel is nu door de nieuwe Vlaamse regering teruggedraaid, maar de separatistische NVA-component in die gewestregering zoekt dagelijks naar nieuwe "Vlaamse" regelingen, die het federale niveau in verlegenheid zouden kunnen brengen. Bij voorbeeld op het vlak van de ziekteverzekering en dat van de pensioenen.Het arme Wallonië, lijdend onder de tweede industriële revolutie, die mijnen en zware industrie uit ontwikkelde landen heeft verjaagd, heeft desondanks financiële ruimte (en terecht!) om via haar "Marshall-Plan" de massa's werklozen te engageren in nieuwe productieve activiteiten. Voorbeeld: De luchthaven van Charleroi ("Brussel-Zuid") op bijna 60 kms van het Brusselse centrum. Niet alleen de luchthaven zelf, maar vooral de diensten die erdoor worden aangetrokken, jagen de Waalse economie aan. Terecht. En gelukkig. Het lijkt als twee druppels water op wat in het Duitse Ruhrgebiet gerealiseerd wordt.Maar Brussel? Op dit moment de economische long voor zichzelf en de beide gewesten? Producent van 25% van het nationaal inkomen! (Met 11% van het nationale inwonersaantal.) "Ondergefinancierd". Dat is een politiek correct woord voor: VERWAARLOOSD!Die verwaarlozing uit zich op vele gebieden. Het ONDERWIJS is een voorbeeld. Stel je even voor dat 800 (acht honderd) leerlingen in Brussel GEEN school kunnen vinden!! Het Brusselse onderwijs wordt dan ook niet gemanaged door de regio, maar door een surrealistische cluster van organen die door de Vlaamse en Waalse regio's worden bemand. Ongelofelijk! Niet verbazingwekkend, dat ouders die het zich kunnen veroorloven, Brussel ontvluchten. De tienduizenden Europese ambtenaren en - functionarissen in de regio vinden gemakkelijk hun oplossing: De EU financiert de extra kosten voor het privé-onderwijs aan hun kinderen.En verwaarlozing uit zich ook in de economie: De oproepen van Brusselse werkgevers om de werking van het Gewest uit te breiden, taalvereisten te versoepelen, enz.: zelfs die oproepen worden genegeerd.Ik spreek nu maar niet over de ruimtelijke ordening (de infrastructuur), die ofwel verwaarloosd, ofwel overontwikkeld wordt, tegen de belangen van de Brusselaars in.En de cultuur? De KVS, de Koninklijke Vlaamse Schouwburg, past zich aan aan het Brusselse en internationale publiek. Ze creëert een schouwtoneel van Nederlandstalige Europese cultuur in het centrum van Europa. Reactie van de Vlaamse subsidiegever (de Vlaamse NVA-minister Bourgois)? - Dreigement om de subsidies in te trekken!! Het Nederlandse culturele Centrum "De Buren" probeert tegenwicht te geven, maar ontvangt slechts weinig steun uit eigen land.Deze Nederlandse Brusselaar heeft zich aangesloten bij een Brusselse beweging die voor Brusselaars Brussel voorop wil stellen (ProBruXsel). Ik ben het niet altijd met de standpunten van mijn partijgenoten eens. Er zijn meerdere wegen die naar een terechte positie voor Brussel leiden.Maar wat ons verbindt, dat is een besef van de onrechtvaardigheid die de positie van onze stad en onze regio heeft verslechterd tot een peil, dat onmenswaardig is. Het zou beter zijn, als de Brusselse afdelingen van de grote partijen (de Parti Socialiste, het Mouvement Réformateur met zijn FDF-filiaal, de CDH) zich zouden inzetten voor Brussel als gemeenschap en gewest. Helaas is dat niet zo. Zelfs als men geëngageerd is in de Brusselse politiek, zoals CDH-voorzitster Joëlle Milquet, die schepen is in Brussel-stad, zelfs als men intelligent is als Elio di Rupo, voorzitter van de PS, kan men zich alleen maar een nauwere relatie Wallonië-Brussel voorstellen als oplossing van de problemen.
De kleinere partijen, vanuit Brussels perspectief, zijn de Vlaamse: De SP.a heeft zijn lot aan de anti-Brusselse standpunten van het NVA verbonden. NVA-voorzitter Bart de Wever oordeelt, dat Brussel geen bestaansrecht heeft, omdat het "het product is van 1830". De stad is "besmet" door het "Belgicisme" van de Belgische elite. Is dat de schuld van de 1,2 miljoen inwoners? De typisch Brusselse integratie is, naar mijn bescheiden mening, het resultaat van jarenlange inspanningen van de gewone Brusselaar. Een inwoner van de Marollen begint zijn zin in het Vlaams en eindigt hem in het Frans. Wat is daar mis mee? Om Brussel te verklaren tot Vlaamse stad (ook-Vlaamse stad) is het voldoende om in de Vlaamse gewestelijke constitutie op te nemen, dat er ook Franstalige en tweetalige Vlamingen zijn. West-Vlamingen en Limburgers zijn bij voorbaat akkoord.Maar dat is te veel voor de oude Flaminganten die De Wever's achterban vormen.Daarom moet er een NIEUWE speler komen in het Belgische politieke spel: Brussel.Vlamingen in Brussel zouden er beter aan doen, om niet te vertrouwen op schijnbare voordelen die hun oorsprong vinden in de Egmont-achtige compromissen. Het is een vergiftigd "geschenk". Hun echte bondgenoten zijn hun Franstalige buren.Franstaligen in Brussel, zouden er beter aan doen, niet meer te geloven in hun capaciteit om Franstalige Walen te overheersen. Olivier Mangain (van het FDF) wordt terecht door de Luikenaars en de inwoners van Namen en Bergen, gewantrouwd als een vertegenwoordiger van de vroegere overheersing door Brusselse bourgeois. De Franstalige Brusselaars hebben niets te winnen bij een oudmodisch Belgicisme. Ze zijn ertoe veroordeeld, hun eigen stad te verdedigen. Samen met de niet- of half- Franstaligen.Alain Deneef heeft vorig jaar een lovenswaardige campagne gevoerd, om de enen en de anderen te overtuigen. Tevergeefs. Op korte termijn. Maar wat niet is, zal nog komen. Begrijpelijkerwijs, heeft hij ervan afgezien, om het fragiele Brusselse bewustzijn over te leveren aan een enkele politieke beweging. Het zijn de Brusselse partij-afdelingen, die moeten veranderen. De Deneef-actie heeft daartoe bijgedragen. Vruchten te oogsten bij de volgende gemeentelijke- en regionale verkiezingen.Hopelijk...